Umowy terminowe w prawie pracy to umowy zawierane na czas określony, zastępstwo, czas wykonania określonej pracy i okres próbny. Najczęściej stosowana jest umowa na czas określony. Strony powinny zatem wiedzieć, jakie są cechy charakterystyczne takiej umowy i jakie obowiązują ograniczenia w możliwości jej zawierania, szczególnie po modyfikacjach wprowadzonych ustawą antykryzysową
Z treści art. 29 par. 1 pkt 1 k.p. wynika, że w umowie o pracę powinien być wskazany jej rodzaj. Brak takiego uregulowania nie wpływa na powstanie stosunku pracy. W takiej sytuacji – na podstawie okoliczności towarzyszących zawarciu umowy – można z reguły ustalić, jaki był zgodny zamiar stron w zakresie rodzaju umowy o pracę. Wola osoby dokonującej czynności prawnej może być bowiem wyrażona przez każde zachowanie się tej osoby, a oświadczenie woli należy tak tłumaczyć, jak tego wymagają ze względu na okoliczności, w których zostało ono złożone, zasady współżycia społecznego oraz ustalone zwyczaje.
Należy też pamiętać, że – zgodnie z ogólnymi regułami wykładni oświadczeń woli – w umowach należy raczej badać, jaki był zgodny zamiar stron i cel umowy, aniżeli opierać się na jej dosłownym brzmieniu (art. 60 i 65 par. 1 i 2 w związku z art. 300 k.p).
To jest tylko część artykułu. W pełnej wersji dowiesz się więcej na temat:
Ustalenia terminu końcowego umowy
Maksymalnego czasu trwania umowy
Kontroli sądowej pracodawców
Klauzul umożliwiających wypowiedzenie
Nieważności postanowień umowy
Wadliwości dokonanego wypowiedzenia
Zobacz pełną treść artykułu w e-wydaniu Dziennika Gazety Prawnej: Czas trwania umowy terminowej nie zależy wyłącznie od woli stron.