Jeżeli nieprzerwana niezdolność do pracy z powodu choroby przypada na przełomie roku kalendarzowego, a 31 grudnia pracownik ma prawo do wynagrodzenia za czas choroby, to od 1 stycznia nadal przysługuje mu wynagrodzenie. Gdyby 31 grudnia pracownik miał prawo do zasiłku chorobowego, to od 1 stycznia otrzymywałby wciąż zasiłek.

Niektóre osoby podlegające ubezpieczeniu chorobowemu, zanim nabędą prawo do zasiłku chorobowego, zachowują prawo do wynagrodzenia za czas choroby określonego w art. 92 kodeksu pracy. Do tych ubezpieczonych należą:
  • pracownicy,
  • osoby wykonujące pracę nakładczą,
  • osoby odbywające służbę zastępczą.
Wymienieni zachowują prawo do wynagrodzenia za czas choroby przez łączny okres do 33 dni w danym roku kalendarzowym, a zasiłek chorobowy przysługuje im począwszy od 34 dnia niezdolności do pracy w tym roku kalendarzowym.
Okres wypłaty wynagrodzenia chorobowego
Poszczególne okresy wypłaty wynagrodzenia za czas choroby w danym roku kalendarzowym sumuje się do nieprzekraczalnego okresu 33 dni bez względu na:
  • występujące w niezdolności do pracy przerwy i ich długość,
  • liczbę płatników składek dokonujących wypłaty wynagrodzenia za czas choroby.
W danym roku kalendarzowym ubezpieczony może zatem otrzymać wynagrodzenie za czas choroby, np.:
■ u jednego płatnika składek:
- za cały okres 33 dni nieprzerwanej niezdolności do pracy, np. od 29 listopada do 31 grudnia 2007 r. (33 dni),
- łącznie za 33 dni za kilka okresów niezdolności do pracy, między którymi występują przerwy, np. od 15 do 24 stycznia 2007 r. (10 dni), następnie od 10 do 21 września 2007 r. (12 dni) i od 21 do 31 grudnia 2007 r. (11 dni),
- za okres krótszy niż 33 dni, np. tylko od 10 do 14 grudnia 2007 r. (5 dni);
■ u więcej niż jednego płatnika składek:
- za łączny okres 33 dni,np. u pracodawcy A, u którego pracownik był zatrudniony do 30 czerwca 2007 r. za okres niezdolności do pracy od 16 do 24 kwietnia 2007 r. (9 dni), i za okres niezdolności do pracy u pracodawcy B, u którego pracownik jest zatrudniony od 16 lipca 2007 r. za okresy niezdolności do pracy od 27 sierpnia do 7 września 2007 r. (12 dni) i od 15 do 26 listopada 2007 r. (12 dni),
- za okres krótszy niż 33 dni, np. u pracodawcy A, u którego pracownik był zatrudniony do 30 kwietnia 2007 r., za okres niezdolności do pracy od 19 do 23 marca 2007 r. (5 dni), i za okres niezdolności do pracy u pracodawcy B, u którego pracownik jest zatrudniony od 14 maja 2007 r. za okres niezdolności do pracy od 12 do 21 grudnia 2007 r. (10 dni),
- za okres 33 dni tylko u jednego pracodawcy, np. u pracodawcy A, u którego pracownik był zatrudniony do 30 września 2007 r., pracownik nie chorował, a następnie u pracodawcy B, u którego został zatrudniony od 1 października 2007 r., otrzymał wynagrodzenie za czas choroby z tytułu niezdolności do pracy w okresie od 15 do 29 października 2007 r. (15 dni), od 12 do 16 listopada 2007 r. (5 dni) i od 6 do 18 grudnia 2007 r. (13 dni),
- za okres krótszy niż 33 dni u jednego tylko pracodawcy, np. u pracodawcy A, u którego zatrudnienie trwało do 31 sierpnia 2007 r. pracownik otrzymał wynagrodzenie za czas choroby za okres niezdolności do pracy od 21 do 25 maja 2007 r. (5 dni), a u pracodawcy B, u którego został zatrudniony od 1 października 2007 r. pracownik nie pobierał żadnych świadczeń z tytułu niezdolności do pracy z powodu choroby, ponieważ nie korzystał ze zwolnienia lekarskiego.
Wynagrodzenie na przełomie roku
Bez względu na to, czy w danym roku kalendarzowym ubezpieczonemu zostało wypłacone wynagrodzenie za czas choroby za okres 33 dni, czy za okres krótszy niż 33 dni, w następnym roku zachowuje on prawo do tego wynagrodzenia ponownie przez łączny okres do 33 dni. Powyższą zasadę stosuje się także wówczas, gdy niezdolność do pracy przypada na przełomie roku kalendarzowego, a w dniu 31 grudnia pracownik zachowuje prawo do wynagrodzenia za czas choroby.
Prawo do zasiłku chorobowego
Jeżeli niezdolność do pracy z powodu choroby powstała przed 1 stycznia danego roku kalendarzowego i trwa nieprzerwanie po tej dacie, a w dniu 31 grudnia ubezpieczony ma prawo do zasiłku chorobowego, to od nowego roku kalendarzowego należy wypłacać mu nadal zasiłek chorobowy za cały okres nieprzerwanej niezdolności. W przypadku powstania kolejnej niezdolności do pracy z powodu choroby, po przerwie w stosunku do poprzedniej niezdolności (bez względu na długość tej przerwy), należy wypłacać wynagrodzenie za czas choroby. Okres (33 dni) wypłaty wynagrodzenia za czas choroby w tym przypadku liczy się od pierwszego dnia niezdolności do pracy z powodu choroby przypadającej po przerwie.
Kiedy wynagrodzenie, a kiedy zasiłek
Z powyższego wynikają następujące zasady - w przypadku niezdolności do pracy z powodu choroby powstałej przed 1 stycznia danego roku kalendarzowego i trwającej nieprzerwanie po tej dacie, od nowego roku kalendarzowego należy wypłacać:
■ wynagrodzenie za czas choroby na podstawie art. 92 kodeksu pracy w sytuacji, gdy w dniu 31 grudnia przysługuje prawo do wynagrodzenia za czas choroby (wynagrodzenie to należy wypłacać łącznie nie dłużej niż przez 33 dni w ciągu nowego roku kalendarzowego),
■ zasiłek chorobowy, gdy w dniu 31 grudnia pracownik ma prawo do zasiłku chorobowego (zasiłek chorobowy należy wypłacać za cały okres nieprzerwanej niezdolności).
PRZYKŁAD WYNAGRODZENIE ZA CZAS CHOROBY NA PRZEŁOMIE ROKU
Niezdolność pracownika z powodu choroby trwa od 29 listopada 2007 r. do 7 marca 2008 r. Przed 29 listopada 2007 r. pracownik w 2007 r. nie chorował, zatem za okres od 29 listopada do 31 grudnia 2007 r. (33 dni) zachowuje on prawo do wynagrodzenia za czas choroby na podstawie art. 92 kodeksu pracy. Prawo do wynagrodzenia za czas choroby pracownik zachowuje także za okres niezdolności do pracy od 1 stycznia do 2 lutego 2008 r. (33 dni). Za okres od 3 lutego 2008 r., tj. od 34 dnia niezdolności do pracy w 2008 roku, do 7 marca 2008 r. pracownikowi przysługuje zasiłek chorobowy.
PRZYKŁAD WYNAGRODZENIE ZA 33 DNI
Pracownica po raz pierwszy w 2007 roku zachorowała 31 grudnia i była niezdolna do pracy z powodu choroby do 2 lutego 2008 r., a następnie od 7 do 11 kwietnia 2008 r. Pracownica zachowuje prawo do wynagrodzenia za czas choroby na podstawie art. 92 kodeksu pracy za dzień 31 grudnia 2007 r. (1 dzień), a także za okres od 1 stycznia do 2 lutego 2008 r. (33 dni). Za okres niezdolności do pracy z powodu choroby od 7 do 11 kwietnia 2008 r. pracownica ma prawo do zasiłku chorobowego.
PRZYKŁAD ZASIŁEK ZA CAŁY OKRES CHOROBY
Pracownica była niezdolna do pracy z powodu choroby bez przerwy w okresie od 3 grudnia 2007 r. do 10 stycznia 2008 r. Ponownie zachorowała w okresie od 5 do 15 lutego 2008 r. Za okres od 3 do 31 grudnia 2007 r. pracownica ma prawo do zasiłku chorobowego, ponieważ w okresie wcześniejszym korzystała już ze zwolnienia lekarskiego przez 33 dni, za które otrzymała wynagrodzenie za czas choroby na podstawie art. 92 kodeksu pracy, zatem za okres od 1 do 10 stycznia 2008 r. pracownicy nadal należy wypłacać zasiłek chorobowy. Za okres niezdolności do pracy powstałej po przerwie, tj. od 5 do 15 lutego 2008 r. (11 dni), pracownica zachowuje prawo do wynagrodzenia za czas choroby.
ANETA MAJ
PODSTAWA PRAWNA
■ Art. 92 par. 1 i 4 ustawy z 26 czerwca 1974r. Kodeks pracy (t.j. Dz.U. z 1998 r. nr 21, poz. 94 z późn. zm.).