Każdy zatrudniony wykonujący pracę co najmniej 6 godzin dziennie ma prawo do 15-minutowej przerwy wliczanej do czasu pracy. Niektóre kategorie pracowników są dodatkowo uprzywilejowane, np. młodociany pracujący dłużej niż 4,5 godziny na dobę musi mieć 30-minutową przerwę.
bok podstawowego uprawnienia do wynagrodzenia za wykonaną pracę w pewnych sytuacjach pracownik zachowuje prawo do wynagrodzenia za czas przerw w pracy. Takie sytuacje są regulowane zarówno przepisami kodeksu pracy, jak i pozakodeksowymi. Niektóre z płatnych przerw w pracy obejmują wszystkich pracowników, inne dotyczą poszczególnych ich kategorii lub związane są z charakterem wykonywanej pracy. Jednak prawo do wynagrodzenia za czas niewykonywania pracy zatrudniony zachowuje tylko wówczas, gdy konkretne przepisy je przewidują.

Dla pracujących 6 godzin

Jeżeli dobowy wymiar czasu pracy pracownika wynosi co najmniej sześć godzin, ma on prawo do przerwy w pracy trwającej co najmniej 15 minut wliczanej do czasu pracy. Oznacza to, że taka przerwa służy każdemu zatrudnionemu, niezależnie od tego, czy pracodawca formalnie ją wyznaczy w przepisach wewnątrzzakładowych. Omawiana przerwa ma zapewnić pracującym minimalny wypoczynek w trakcie pracy trwającej co najmniej sześć godzin. Z tego też względu nie można przewidzieć innego celu wykorzystania tego czasu wolnego. Nie jest też dopuszczalne w ten sposób skracanie wymiaru czasu pracy. Niezgodne z prawem byłoby też ustanawianie przerwy na początku pracy (a zatem późniejsze jej rozpoczynanie).

To jest tylko część artykułu, zobacz pełną treść w e-wydaniu Dziennika Gazety Prawnej: Za jakie przerwy w pracy pracownik otrzyma wynagrodzenie.
W pełnej wersji artykułu znajdziesz więcej informacji na temat:

- Gdy w firmie jest przestój
- Przerywanego czas pracy
- Przerwy na karmienie dziecka piersią
- Przerwy dla młodocianego