Czy samorządy powinny przeciwdziałać praniu brudnych pieniędzy? Jakie są zasady postępowania?
Andrzej Król
radca prawny z Warszawy
Zgodnie z ustawą o wprowadzaniu do obrotu finansowego wartości majątkowych pochodzących z nielegalnych lub nieujawnionych źródeł oraz o przeciwdziałaniu finansowaniu terroryzmu każda jednostka samorządu terytorialnego powinna wdrożyć przepisy zabezpieczające ją przed przyjmowaniem pieniędzy ze źródeł niewiadomego pochodzenia. Równocześnie samorządy oraz inne państwowe jednostki organizacyjne, w granicach swoich ustawowych kompetencji, są obowiązane udostępniać, na wniosek Generalnego Inspektora Informacji Finansowej, informacje i potwierdzone kopie dokumentów niezbędne do realizacji jego zadań w zakresie zapobiegania przestępstwom tzw. prania brudnych pieniędzy (art. 299 kodeksu karnego) i oraz gromadzeniu środków finansowych w celu sfinansowania przestępstwa o charakterze terrorystycznym (art. 165a kodeksu karnego). Przepisy zobowiązują także wójtów (burmistrzów, prezydentów miast), starostów, marszałków województw do przeprowadzenia odpowiednich szkoleń dla pracowników urzędu w zakresie realizacji przepisów ustawy w tym zakresie. Chodzi przede wszystkim o przeszkolenie urzędników zajmujących się obsługą finansową czy zamówieniami publicznymi do zwracania szczególnej uwagi na nietypowe transakcje i umowy. Jednostki samorządu terytorialnego w instrukcji w sprawie przeciwdziałania wprowadzaniu do obrotu finansowego wartości majątkowych pochodzących z nielegalnych źródeł, powinny przede wszystkim wyznaczyć osoby odpowiedzialne za współpracę z Generalnym Inspektorem Informacji Finansowej. Do jej obowiązków należy prowadzenie rejestru powiadomień GIIF, okresowa analiza zapisów rejestru oraz nadzór nad przestrzeganiem zasad zawartych w instrukcji i przedstawianie odpowiednio wójtowi, staroście czy marszałkowi ewentualnych propozycji dotyczących uzupełnienia lub zmiany jej treści.