Pacjent ma prawo do swojej dokumentacji medycznej prowadzonej w szpitalach, przychodniach, a nawet prywatnych gabinetach lekarskich. Na wniosek chorego dokumentacja powinna być mu przekazana w postaci wyciągu, odpisu lub kopii. Za jej sporządzenie należy jednak zapłacić.
Zakład opieki zdrowotnej ma obowiązek prowadzić dokumentację medyczną swoich pacjentów oraz zapewnić ochronę danych w niej zawartych. Prawo do umieszczania w niej wpisów mają lekarze, pielęgniarki i położne. Dokumentacja medyczna jest udostępniana:
– do wglądu w siedzibie podmiotu udzielającego świadczeń zdrowotnych,
– poprzez sporządzenie jej wyciągów, odpisów lub kopii,
– poprzez wydanie uprawnionym instytucjom (np. ZUS czy NFZ) oryginału materiałów za pokwitowaniem odbioru i z zastrzeżeniem zwrotu po wykorzystaniu.
Dokumentacja medyczna udostępniana jest pacjentowi, jego przedstawicielowi ustawowemu lub osobie upoważnionej przez pacjenta. Po jego śmierci prawo wglądu do dokumentacji medycznej ma osoba upoważniona za życia pacjenta. Jeżeli chory nie wskaże takiej osoby, to w przypadku jego śmierci, rodzina pacjenta (lub bliska osoba) może mieć problem z uzyskaniem dostępu do historii jego leczenia.
To jest tylko część artykułu. W pełnej wersji dowiesz się więcej na temat:
Dostępu dla upoważnionych
Rodzaju dokumentacji
Archiwum w szpitalu
Za co zapłaci pacjent
Zobacz pełną treść w e-wydaniu Dziennika Gazety Prawnej: Kiedy pacjent ma prawo dostępu do dokumentacji medycznej.
