Beneficjentem świadczeń społecznych w Holandii jest osoba bez pracy, która pozostaje w trudnej sytuacji materialnej, ale podejmuje działania, aby zmienić swój status finansowy.
Świadczenia pomocy społecznej przysługują pełnoletniej osobie mieszkającej w Holandii, która nie posiada wystarczającego dochodu ani majątku, z którego może się utrzymać i nie kwalifikuje się do żadnego innego świadczenia socjalnego. Świadczenia to pomoc udzielana do czasu znalezienia pracy. Nie przysługują jednak osobie odbywającej karę więzienia oraz przebywającej dłuższy czas za granicą.

Obowiązki beneficjenta

Osoba korzystająca ze świadczeń opieki społecznej powinna przede wszystkim szukać pracy poprzez centrum zatrudnienia i dochodów (CWI - Centre for Work and Income) oraz aktywnie działać na rzecz poprawy swojej sytuacji materialnej.
Powinna się ona ubiegać o każdą pracę, którą jest w stanie wykonywać, bez względu na jej wykształcenie i doświadczenie. Obowiązkiem beneficjenta jest też korzystanie z każdej pomocy udzielanej przez władze, np. szkolenia z zakresu ubiegania się o pracę. Ważne jest także informowanie władz o sytuacjach mających wpływ na zmianę dochodów.

Jakie formalności

O świadczenia pomocy społecznej należy ubiegać się w centrum zatrudnienia i dochodów (CWI - Centre for Work and Income). CWI przesyła aplikację beneficjenta do władz samorządowych. Decyzja zostaje podjęta w ciągu ośmiu tygodni. Osoba ubiegająca się o świadczenia w CWI ma prawo do zaliczki w wysokości 90 proc. tzw. stawki świadczenia. Jest ona wypłacana w ciągu czterech tygodni.
Zaliczka taka jest wypłacana do czasu przyznania właściwych świadczeń. Wraz z decyzją o przyznaniu świadczeń pomocy społecznej beneficjent otrzymuje informacje o wysokości przyznanego wsparcia, swoich obowiązkach, oferowanej mu pomocy w znalezieniu pracy oraz konsekwencjach niewywiązywania się z tych obowiązków.
Jeżeli beneficjent nie zgadza się z decyzją władz miejskich, może wnieść zażalenie. Zażalenie na piśmie należy złożyć do zarządu miasta w ciągu sześciu tygodniu od decyzji w sprawie przyznania świadczeń.

Ile można otrzymać

Stawka świadczeń pomocy społecznej ustalana jest na podstawie odbywającej się co pół roku weryfikacji dochodów beneficjenta (w styczniu i lipcu). O ostatecznej kwocie decydują władze samorządowe. Mogą one zadecydować o podwyższeniu kwoty albo o przekazaniu świadczeń (lub ich części) w inny sposób, np. opłacając czynsz lub dostęp do opieki zdrowotnej. Osoby w wieku 18-20 lat nie mogą być beneficjentami pełnych świadczeń pomocy społecznej. Osoba samotna oraz rodzic samotnie wychowujący dziecko może otrzymać dodatkowe wsparcie w postaci 20 proc. minimalnej płacy netto.
W niektórych przypadkach świadczenia pomocy społecznej mogą zostać zredukowane. Taka sytuacja będzie miała miejsce w przypadku małżonków, którzy dzielą między siebie koszty, oraz w przypadku uzyskiwania przez beneficjenta nowych dochodów. Kiedy jednak władze samorządowe są przekonane, że dodatkowe dochody beneficjenta pomogą trwale zmienić jego sytuację materialną, część wynagrodzenia (do 177 euro miesięcznie) nie jest zaliczana jako dochód.

Test majątkowy

Także majątek beneficjenta jest brany pod uwagę przy przyznawaniu świadczeń z pomocy społecznej. Obejmuje on np. oszczędności czy samochód. Świadczenie nie będzie przyznane, dopóki dochody nie uszczuplą się do poziomu poniżej odpowiedniej kwoty. W przypadku własnego domu ustanowiony jest specjalny limit. Wartość domu po potrąceniu wartości spłaconej hipoteki nie może być większa niż 44 900 euro. Ustanowione limity są korygowane co pół roku.
98 tys.
Polaków przebywało w Holandii ponad 3 miesiące w 2007 roku
Źródło: GUS
WAŻNE ADRESY