NFZ zapłaci za transport sanitarny pacjenta z zagranicy. Trzeba się jednak liczyć z tym, że Fundusz wybierze najtańszy środek transportu.

Pacjent, który leczy się zagranicą może liczyć również na to, że Fundusz zapłaci za jego powrót do kraju. W tym celu trzeba złożyć odpowiedni wniosek do NFZ. Zasady uzyskanie nieodpłatnego transportu określa rozporządzenie z 23 lipca 2008 r. w sprawie wniosku o leczenie lub badanie diagnostyczne poza granicami kraju oraz pokrycie kosztów transportu (Dz.U. nr 143, poz. 897).

Zgodnie z nim o tym, jak pacjent zostanie dowieziony do kraju, zdecyduje NFZ. Ma on prawo wyboru najtańszego środka transportu dostosowanego do stanu zdrowia pacjenta.

NFZ czyli prezes Funduszu (albo dyrektor wojewódzkiego oddziału) wydaje zgodę na pokrycie kosztów transportu w dwóch sytuacjach – gdy pacjent wymaga przewiezienia na leczenie planowe do innego państwa UE lub gdy ma być ono kontynuowane w Polsce, bo jego prowadzenie zagranicą przewyższa wydatki leczenia i transportu w kraju. Fundusz ma 5 dni roboczych od dnia otrzymania wniosku (wraz z niezbędną dokumentacją w tym medyczną) na wydanie (lub nie) zgody na pokrycie kosztów przewozu pacjenta zagranicę lub z innego państwa do Polski.