Za wykonanie zabiegów planowych zagranicą może również zapłacić NFZ. Jednak zgodę na to musi wyrazić prezes Funduszu.

W sytuacji jeżeli czas oczekiwania na przeprowadzenie zabiegu lub operacji w kraju jest zbyt długi, a stan zdrowia pacjent ulega pogorszeniu, może on ubiegać się o jego wykonanie w zagranicznym szpitalu. Jeżeli zgodzi się na to prezes NFZ, to jego koszt jest wtedy finansowany ze środków Funduszu.

Zaświadczeniem uprawniającym do uzyskania w innym państwie leczenia lub badań diagnostycznych jest formularz E112.

Starający się o zgodę na leczenie za granicą pacjent wypełnia tylko I część wniosku. Następnie przekazuje ją lekarzowi sprawującemu nad nim opiekę. Lekarz ten musi być specjalistą właściwej dziedziny medycyny i posiadać tytuł naukowy profesora lub doktora habilitowanego. Do niego należy wypełnienie II i III części wniosku, w którym:

• potwierdza konieczność niezwłocznego przeprowadzenia leczenia,

• opisuje aktualny stan zdrowia chorego i przewidywalny dalszy przebieg choroby,

• określa czas oczekiwania uzyskania niezbędnego leczenia w kraju,

• wskazuje zagraniczną placówkę medyczną, gdzie konkretny zabieg powinien być przeprowadzony.







Część wniosku (III) wypełniona przez lekarza musi być przetłumaczona na język angielski lub na język urzędowy państwa, w którym pacjent ma skorzystać z określonego świadczenia medycznego. Należy pamiętać, aby zostało to zrobione przez tłumacza przysięgłego. Do wniosku należy dołączyć wstępny kosztorys leczenia. Następnie wniosek wraz z jego tłumaczeniem oraz kopią dokumentacji medycznej jest przekazywany do właściwego ze względu na miejsce zamieszkania pacjenta oddziału Narodowego Funduszu Zdrowia.



Po otrzymaniu dokumentacji fundusz ma obowiązek jej niezwłocznego sprawdzenia. Jeżeli będą w niej jakieś nieprawidłowości lub braki (np. odpowiednia część wniosku nie została przetłumaczona, lekarz zapomniał uzasadnić wybór placówki medycznej, w której zabieg może być wykonany) otrzymaną dokumentację NFZ odeśle z powrotem do lekarza w celu jej uzupełnienia.

Fundusz może zwrócić się także do konsultanta wojewódzkiego w danej dziedzinie medycyny z prośbą o zaopiniowanie wniosku. Może on np. wskazać inną zagraniczną placówkę medyczną, w której ma być przeprowadzony zabieg. Brak opinii konsultanta wojewódzkiego nie wstrzymuje rozpatrywania wniosku.

Oddział NFZ ma trzy dni na przekazanie wniosku do prezesa Funduszu. Ten natomiast w ciągu pięciu dni wydaje (lub nie) zgodę na przeprowadzenie leczenia poza granicami Polski. Jeżeli odpowiedź prezesa jest pozytywna, to właściwy oddział Funduszu wypełnia i poświadcza to na dwóch egzemplarzach druku E112. Jeden trafia do pacjenta, którego sprawa dotyczy. O decyzji prezesa jest także informowany lekarz wypełniający wniosek.

Również w przypadku braku zgody na wyjazd informacja o tym jest przekazywana przez NFZ osobie, która złożyła wniosek, oraz lekarzowi.