Jeśli pracodawca wypowiedział układ zbiorowy, a pracownik nie przyjął nowych warunków zatrudnienia, to otrzyma jedynie rekompensatę z ustawy o zwolnieniach grupowych.
Pracownik był zatrudniony w firmie na czas nieokreślony, gdzie obowiązywał zakładowy układ zbiorowy pracy (z.u.z.p.). We wrześniu 2003 roku pracodawca wypowiedział go z zachowaniem trzymiesięcznego okresu wypowiedzenia. Tłumaczył się trudną sytuacją finansową firmy, która uniemożliwiała wypłatę świadczeń pracowniczych przewidzianych w układzie. W związku ze stratami w firmie rozpoczęła się jej prywatyzacja. W tym czasie jej zarząd, obawiając się strajku, nie zdecydował się na wypowiedzenie pracownikom warunków płacy w zakresie świadczeń przewidzianych w układzie.
Nowy inwestor przystąpił do negocjacji pakietu socjalnego, ale nie został on zaakceptowany przez jeden ze związków. Właściciel firmy zaproponował więc załodze jego przyjęcie w ramach indywidualnych porozumień zmieniających umowy o pracę. Zgodnie z nim pracownicy tracili prawo do świadczeń układowych m.in. do określonej w art. 51 układu wypłaty dodatkowej rekompensaty pieniężnej (niezależnie od odprawy wypłaconej zgodnie z art. 8 ust. 2 ustawy o zwolnieniach grupowych), jeżeli umowa o pracę została rozwiązana z przyczyn leżących po stronie pracodawcy (ekonomicznych czy organizacyjnych). W zamian otrzymali gwarancję utrzymania wysokości dotychczasowego wynagrodzenia i zatrudnienia przez 18 miesięcy. Na zawarcie porozumień zmieniających nie wyrazili zgody pracownik i jeden ze związków zawodowych.



W styczniu firma wypowiedziała pracownikowi dotychczasowe warunki wynagradzania. Pracownik odmówił jednak przyjęcia nowych i łącząca strony umowa uległa rozwiązaniu.
Od wypowiedzenia pracownik odwołał się do sądu I instancji i zażądał od firmy 133 tys. zł rekompensaty pieniężnej przewidzianej w art. 51 z.u.z.p. Ten uznał, że postanowienia układu zostały wprowadzone do indywidualnych umów o pracę i wyeliminowanie ich z tych umów mogło nastąpić jedynie w trybie porozumień zmieniających lub wypowiedzeń warunków wynagradzania. Pracownik nie wyraził zgody na kontynuowanie zatrudnienia na nowych warunkach i dlatego przysługiwała mu dodatkowa rekompensata. Sąd I instancji zasądził od firmy żądaną kwotę pracownikowi. Ta odwołała się do sądu II instancji, który podzielił stanowisko sądu niższej instancji i oddalił apelację.
Firma wniosła więc skargę kasacyjną do Sądu Najwyższego. Ten wskazał, że przyczyny niedotyczące pracownika, które są podstawą do wypłacenia odprawy przewidzianej w art. 8 lub 10 ustawy o zwolnieniach grupowych obejmują szerszy zakres okoliczności uzasadniających wypowiedzenie niż przesłanki wymienione w art. 51 z.u.z.p. Dlatego w ocenie SN jeśli pracodawca wypłacił pracownikowi odprawę na podstawie ustawy o zwolnieniach grupowych, to nie ma już obowiązku wypłacenia kolejnej rekompensaty z układu. SN uchylił zaskarżony wyrok i przekazał do ponownego rozpatrzenia.
Sygn. akt I PK 72/09