Profesja doradcy specjalizującego się w nieruchomościach pojawiła się na rynku pracy dopiero nie dawno. Nie jest ona umieszczona w rozporządzeniu ministra pracy i polityki społecznej w sprawie klasyfikacji zawodów i specjalności na potrzeby rynku pracy oraz zakresu jej stosowania zawodem jako nowy zawód. Nie mniej jednak zapotrzebowanie na doradców szybko w Polsce rośnie. Poszukują ich obecnie głównie duże firmy.
Zadaniem profesjonalnego doradcy ds. nieruchomości jest nawiązanie kontaktów z klientami zainteresowanymi kupnem lub sprzedażą nieruchomości, analiza rynku, przygotowanie opisów oraz wizualizacji nieruchomości i okoli, analiza mocnych i słabszych stron mieszkania, prezentacja lokali, a także fachowe przygotowanie dokumentacji potrzebnej do przeprowadzenia transakcji.
- By wykonywać należycie swoje obowiązki doradca powinien posiadać przede wszystkim dużą wiedzę o rynku nieruchomości i przepisach regulujących m.in. dokonywanie transakcji, mieć stały dostęp do bardzo dużej bazy ofert, a także być uczciwy, otwarty, łatwo nawiązywać kontakty z ludźmi i posiadać wykształcenie kierunkowe – wylicza Ewa Mieszkowska, doradca Home Broker. Dodaje, że doradcami bardzo często zostają osoby, które mają już doświadczenie w pracy jako pośrednicy. Przejście na szczebel doradcy jest dla nich formą awansu.
Chociaż profesja doradcy ds. nieruchomości nie jest licencjonowana, to aby móc ją wykonywać, potrzebna jest licencja uzyskana z pośrednictwa w obrocie nieruchomościami.
- Obecnie zdobycie licencji jest dużo prostsze niż kiedyś, gdy obowiązywały jeszcze skomplikowane testy pisemne i egzaminy – mówi Halina Grączewska z Polskiej Federacji Stowarzyszeń Zarządców Nieruchomości. Aktualnie wystarczy posiadać pełną zdolność do czynności prawnych i nie być karanym za przestępstwa przeciwko: mieniu, dokumentom, gospodarcze, fałszowanie pieniędzy, papierów wartościowych, znaków urzędowych oraz za składanie fałszywych zeznań oraz za przestępstwa skarbowe, a także skończyć studia wyższe, a następnie podyplomowe o kierunku pośrednictwa w obrocie nieruchomościami. Przy czym studia podyplomowe muszą spełnić minimalne wymogi programowe , określone przez ministra infrastruktury .Kierunki takie prowadzą zarówno uczelnie prywatne jak i państwowe.
Kolejny etap to zdobycie niezbędnych praktyk zawodowych. Muszą one trwać nie mniej niż pół roku i nie krócej niż 200 godzin. W celu ich odbycia można zwrócić się do odpowiedniej organizacji zawodowej pośredników lub zarządców, stowarzyszenia lokalnego albo federacji zrzeszającej stowarzyszenia. Organizacje udostępniają listę pośredników lub zarządców uprawnionych do prowadzenia praktyki, często same też je prowadzą. Do jej rozpoczęcia praktyk niezbędny jest też dziennik praktyk (do kupienia u organizatora praktyk).
- W trakcie praktyki przyszli pośrednicy przygotowują opis transakcji, a zarządcy plan zarządzania. Jakość ich pracy ocenia organizator praktyki, który na jej zakończenie przeprowadza rozmowę na jej temat. W ten sposób sprawdza praktyczne przygotowanie do zawodu – informuje Halina Grączewska. Z rozmowy sporządzany jest protokół, który dołącza się do dziennika praktyk. Komplet dokumentów : tj. oświadczenie o pełnej zdolności do czynności prawnych, oświadczenie o niekaralności za wyżej wymienione przestępstwa (nie musi być z Krajowego Rejestru Karnego, można je sporządzić samodzielnie), odpis dyplomu ukończenia studiów wyższych oraz odpis dyplomu ukończenia studiów podyplomowych, zaświadczenie uczelni, że ukończone studia wyższe spełniają co najmniej minimalne wymogi programowe ustalone dla studiów podyplomowych w zakresie pośrednictwa w obrocie nieruchomościami, dziennik praktyki zawodowej razem z protokołem z rozmowy z organizatorem praktyki, plan zarządzania nieruchomością albo opis transakcji i dowód opłaty 400 zł.za postępowanie oraz dwa zdjęcia.
Dokumenty te przesyła się je do ministerstwa infrastruktury nie później niż 40 dni przed wybranym terminem postępowania. Terminy ogłasza minister. Na stronie internetowej resortu dostępny jest też formularz wniosku o nadanie uprawnień zawodowych. Po sprawdzeniu kompletności dokumentów urzędnicy przekazują je państwowej komisji kwalifikacyjnej, która przeprowadza postępowanie. Zespół kwalifikacyjny sprawdza, czy kandydat spełnia ustawowe wymagania. Sporządzany jest wówczas protokół i na tej podstawie wydaje świadectwo nadania licencji. Osoby, które dostały uprawnienia muszą się wpisać do odpowiedniego centralnego rejestru. Prowadzi go resort infrastruktury. Dopiero z dniem wpisu uzyskuje się prawo wykonywania zawodu. Obowiązkowo trzeba też wykupić ubezpieczenie od odpowiedzialności cywilnej.
Przygotowanie do zawodu doradcy jest dość czasochłonne, ale wkrótce to się zmieni. Jak informuje Halina Grączewska wymóg uzyskiwania licencji przez pośredników może wkrótce zostać zniesiony. Poza Polską, licencje w UE nie są praktykowane. Ministerstwo gospodarki przygotowuje projekt ustawy m.in. w tej sprawie.
Ale i obecnie trud włożony w naukę się szybko może się zwrócić. Osoba, która zacznie pracę i sprawdzi się w zawodzie doradcy , już po kilku miesiącach może osiągnąć w Warszawie zarobki rzędu 5 tys. zł. miesięcznie.
- Aby osiągnąć takie dochody trzeba jednak w ciągu miesiąca pozyskać kilku klientów zainteresowanych sprzedażą nieruchomości oraz pośredniczyć w transakcjach o wartości ok. 500 tys. zł. – informuje Ewa Mieszkowska.
Podstawa prawna:
• art. 182 i 187 ustawy z 21 sierpnia 1997r. o gospodarce nieruchomościami ( Dz U z 2004r. nr.261 poz.2603 z późn. zm ).
• rozporządzenie ministra infrastruktury w sprawie nadawania uprawnień i licencji zawodowych w dziedzinie gospodarowania nieruchomościami (DzU z 2008 r. nr 31, poz. 189)
• rozporządzenia ministra infrastruktury w sprawie nadawania uprawnień i licencji zawodowych w dziedzinie gospodarowania nieruchomościami (DzU z 2008 r. nr 31, poz. 189).
• rozporządzenie ministra finansów z 21 września 2004 r. w sprawie obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej zarządcy nieruchomości (DzU z 2004 r. nr 207, poz. 2114).