Czy ochroną przed wypowiedzeniem umowy o pracę w trakcie usprawiedliwionej nieobecności objęty jest również pracownik, który świadczył pracę, otrzymał wypowiedzenie, a następnie uzyskał zwolnienie lekarskie?
Artykuł 41 kodeksu pracy przewiduje zakaz wypowiadania umów o pracę w okresie usprawiedliwionej nieobecności. Pamiętać jednak należy, iż ochrona przewidziana w art. 41 k.p. ma swoje granice czasowe – art. 53 k.p. zezwala pracodawcy na rozwiązanie umowy o pracę z powodu przedłużającej się usprawiedliwionej nieobecności w pracy. Artykuł 41 k.p. podobnie jak inne przejawy ochrony trwałości stosunku pracy nie znajduje także zastosowania w razie ogłoszenia upadłości lub likwidacji zakładu pracy (art. 411 par. 1 k.p.). Powodami, które usprawiedliwiają nieobecność pracownika w pracy, są m.in. choroba, urlopy, opieka nad dzieckiem.
Powstaje pytanie – co w sytuacji gdy pracownik, któremu wręczone zostało wypowiedzenie, legitymuje się zaświadczeniem lekarskim na ten dzień albo uzyska go tego dnia po otrzymaniu wypowiedzenia? Odpowiedź na to pytanie zależy od tego, czy w tym dniu pracownik świadczył pracę. Jeżeli tak, to nie podlega ochronie. Przesłanką ochrony z art. 41 k.p. nie jest bowiem choroba, lecz nieobecność w pracy z powodu choroby. Początek ochronnego okresu nieobecności w pracy wyznacza moment przerwania pracy z powodu wystąpienia objawów chorobowych, które uniemożliwiają dalsze świadczenie pracy (wyrok Sądu Najwyższego z 14 października 1997 r., I PKN 322/97, wyrok SN z 11 marca 1993 r., I PZP 68/92). Wypowiedzenie umowy o pracę pracownikowi, który świadczył pracę, a następnie wykazał, że w dniu wypowiedzenia był niezdolny do pracy z powodu choroby, nie narusza art. 41 k.p. Ochrona przysługuje jednak pracownikowi, który mimo choroby świadczy pracę, w sytuacji gdy opuszczenie miejsca pracy jest niemożliwe, a także gdy chory pracownik stawia się w miejscu pracy nie w celu jej świadczenia, ale w celu np. załatwienia jakichś ważnych formalności.