O powrót do byłego pracodawcy może ubiegać się nie tylko pracownik przywrócony do pracy na mocy orzeczenia sądu, ale także ten, z którym pracodawca rozstał się z powodu długotrwałej choroby lub tymczasowego aresztowania.
Pracodawca może oczywiście swobodnie zatrudnić osobę, którą wcześniej zwolnił. Inne zagadnienie stanowią jednak przypadki, w których pracownik może domagać się powrotu do poprzedniej pracy. Takie uprawnienie pracownika stawia pracodawcę w mniej dogodnym położeniu, gdyż jest on wówczas zobligowany do ponownego zatrudnienia osoby, z którą wcześniej rozwiązał stosunek pracy.

Kto ma prawo do powrotu

Powrót do byłego pracodawcy jest możliwy w konkretnych sytuacjach wymienionych w przepisach prawa pracy. Każda z nich w odmienny sposób określa prawa pracownika.
Przede wszystkim uprawnienie takie może wynikać z orzeczenia sądu i dotyczyć pracownika przywróconego do pracy wskutek odwołania od wypowiedzenia lub rozwiązania umowy o pracę.
W niektórych przypadkach orzeczenie sądu nie jest jednak wymagane. Niekiedy wystarcza bowiem to, że pracodawca rozwiązał z pracownikiem umowę o pracę bez wypowiedzenia z przyczyn niezawinionych przez pracownika. Na ponowne zatrudnienie u byłego pracodawcy może także liczyć pracownik, z którym umowa o pracę wygasła wskutek nieobecności spowodowanej tymczasowym aresztowaniem. Uprawnienie do ponownego zatrudnienia wynika także z przepisów pozakodeksowych, dotyczących zwolnień grupowych.
To jest tylko część artykułu, zobacz pełną treść w e-wydaniu Gazety Prawnej: Kto może domagać się zatrudnienia u byłego pracodawcy.