Umowa o pracę może zostać rozwiązana w trybie natychmiastowym z winy pracownika. Rozwiązując umowę o pracę w taki sposób, pracodawca powinien upewnić się, że nie narusza przepisów kodeksowych i czy istnieją podstawy do zastosowania wspomnianego trybu.
Pracodawca może zwolnić dyscyplinarnie pracownika (czyli bez wypowiedzenia) z trzech przyczyn: jeżeli pracownik ciężko naruszył podstawowe obowiązki pracownicze, popełnił w czasie trwania umowy o pracę oczywiste lub stwierdzone prawomocnym wyrokiem przestępstwo, które uniemożliwia dalsze zatrudnianie go, lub utracił ze swojej winy uprawnienia konieczne do wykonywania pracy na zajmowanym stanowisku.
Mimo że Sąd Najwyższy wielokrotnie orzekał w sprawach dotyczących takiego zwolnienia, to pracodawca, zastanawiając się nad rozwiązaniem z pracownikiem umowy o pracę w takim trybie, nie może oprzeć się na dotychczasowym orzecznictwie. Każdą sytuację musi rozpatrywać indywidualnie.
Jeżeli firma chce zwolnić dyscyplinarnie pracownika z powodu ciężkiego naruszenia jego podstawowych obowiązków, musi udowodnić, że do takiego naruszenia rzeczywiście doszło. Musi też wykazać, że pracownik uchybił swoim obowiązkom z winy umyślnej, a przynajmniej, że jego zachowanie nacechowane było rażącym niedbalstwem. Zgodnie z orzecznictwem przykładami takich naruszeń mogą być m.in.: spożywanie alkoholu w miejscu pracy, nieusprawiedliwiona nieobecność pracownika, zakłócanie spokoju i porządku w miejscu pracy, bezpodstawna odmowa wykonania polecenia pracodawcy dotyczącego pracy, samowolne zabranie dokumentów należących do pracodawcy czy też naruszanie zasad bezpieczeństwa i higieny pracy przez pracownika odpowiedzialnego za ich przestrzeganie.
Pracodawca może wręczyć rozwiązanie umowy jedynie w ciągu miesiąca od dnia uzyskania przez niego informacji o okolicznościach uzasadniających rozwiązanie umowy. Wcześniej musi swój zamiar skonsultować z organizacją związkową reprezentującą pracownika, a jeśli zamierza zwolnić pracowników chronionych (np. kobietę w ciąży lub na urlopie macierzyńskim), konieczna jest zgoda związkowców. Jeżeli jednak w zakładzie pracy nie ma organizacji związkowej lub pracownik chroniony nie jest reprezentowany przez żaden związek, wówczas - jak wynika z uchwały SN z 18 marca 2008 r. (II PZ 2/08) - pracodawca samodzielnie podejmuje decyzję o rozwiązaniu umowy w trybie dyscyplinarnym.