Od 28 lipca większość spraw z zakresu prawa pracy w I instancji rozpatruje sąd w składzie jednego sędziego.
- ustalenie istnienia, nawiązanie lub wygaśnięcie stosunku pracy,
- uznanie bezskuteczności wypowiedzenia stosunku pracy, o przywrócenie do pracy i przywrócenie poprzednich warunków pracy lub płacy oraz łącznie z nimi dochodzone roszczenia,
- odszkodowanie w przypadku nieuzasadnionego lub naruszającego przepisy wypowiedzenia oraz rozwiązania stosunku pracy,
- naruszenie zasady równego traktowania w zatrudnieniu i o roszczenia z tym związane,
- odszkodowanie lub zadośćuczynienie w wyniku stosowania mobbingu.
- postanowienia dotyczące postępowania dowodowego wydane na posiedzeniu niejawnym,
- postanowienia o przyznaniu i cofnięciu zwolnienia od kosztów sądowych, o odmowie zwolnienia, o odrzuceniu wniosku o zwolnienie oraz o nałożeniu na stronę obowiązku uiszczenia kosztów i skazaniu na grzywnę,
- apelacje i zażalenia rozpoznawane w postępowaniu uproszczonym.
- W sprawie z zakresu prawa pracy wydanie przez przewodniczącego na posiedzeniu niejawnym postanowienia o otwarciu na nowo zamkniętej rozprawy i jej odroczeniu stanowi naruszenie przepisów postępowania, lecz nie powoduje jego nieważności ze względu na skład sądu orzekającego sprzeczny z przepisami prawa (art. 379 pkt 4 k.p.c.) - uchwała SN z 21 grudnia 2004 r., I PZP 10/04, OSNP 2005/13/184.
- Przekazanie sprawy do rozpoznania w składzie trzech sędziów zawodowych należy z mocy art. 47 par. 3 k.p.c. do wyłącznej kompetencji prezesa sąd - uchwała SN z 27 maja 1971 r., II CR 122/71, LEX nr 6935.
- Nieważność postępowania zachodzi w każdym wypadku, gdy skład sądu orzekającego był sprzeczny z przepisami prawa - uchwała SN z 18 grudnia 1968 r., III CZP 119/68, OSNPG 1969/4/23.
- Nie zachodzi nieważność postępowania, gdy w sprawie z zakresu prawa pracy sąd I instancji, orzekając na skutek sprzeciwu, utrzymał w mocy wyrok zaoczny wydany w składzie sprzecznym z przepisami prawa - uchwała z 6 grudnia 2001 r., III ZP 27/01, OSNP 2002/22/540.