Przedsiębiorca nie może kupić wyposażenia stanowiska pracy dla osoby niepełnosprawnej z własnych środków, a potem zwrócić sobie wydanych na ten cel pieniędzy z rachunku zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych (ZFRON).
Tak stwierdził Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy, który zajmował się skargą pracodawcy dotyczącą odmowy wydania zaświadczenia o pomocy de minimis. W grudniu 2019 r. kupił on maszynę do produkcji torebek foliowych i papierowych, która miała stanowić wyposażenie stanowiska pracy dla dwóch niepełnosprawnych podwładnych. Następnie wystąpił do prezydenta miasta o uznanie tego wydatku za pomoc de minimis. Ten jednak negatywnie rozpatrzył jego wniosek. Okazało się bowiem, że przedsiębiorca wydał na zakup pieniądze znajdujące się na jego osobistym koncie. Potem podpisał umowę ze swoją firmą, na podstawie której maszyna została przekazana z majątku osobistego do majątku firmy, a poniesiony wydatek zrefundował sobie z pieniędzy ZFRON. Tymczasem, zgodnie z par. 9 ust. 2a rozporządzenia ministra pracy i polityki społecznej z 19 grudnia 2007 r. w sprawie ZFRON (t.j. Dz.U. z 2015 r. poz. 1023), nie można uznać za wydatek ZFRON takiego wydatku, który został sfinansowany z innych pieniędzy, a potem został zrefundowany z jego środków. Operacja finansowa dokonana przez pracodawcę nie może być więc traktowana jako wydatek ZFRON i uznana za pomoc de minimis.
Przedsiębiorca złożył zażalenie do samorządowego kolegium odwoławczego, ale nie zostało uwzględnione. W uzasadnieniu organ wskazał, że przekazanie majątku na rzecz prowadzonej działalności w przypadku przedsiębiorcy, który jest osobą fizyczną, jest ze swojej istoty nieodpłatne. Tym samym brak było podstaw do przekazania pieniędzy z rachunku ZFRON. Pracodawca na to rozstrzygnięcie złożył skargę, zarzucając kolegium błędną wykładnię przepisów rozporządzenia. Argumentował, że przelew dokonany między dwoma należącymi do niego rachunkami uprawnia do zakwalifikowania tego transferu pieniędzy jako pomocy de minimis, bo nabycie maszyny nastąpiło na mocy zawartej umowy.
WSA, rozpatrując skargę, podkreślił, że powstały spór sprowadza się do odpowiedzi na pytanie, czy przedsiębiorca, wydając własne pieniądze na zakup maszyny, a następnie przekazując ją na cele prowadzonej przez siebie działalności, może skutecznie żądać wydania zaświadczenia o pomocy de minimis, skoro nie sfinansował wydatku bezpośrednio z rachunku ZFRON. Zdaniem sądu pracodawca nie miał takiego prawa i oddalił jego skargę. Zdaniem sądu pracodawca nie miał takiego prawa. WSA oddalił skargę przedsiębiorcy stwierdzając, że w przypadku refundacji z rachunku bankowego funduszu na inne konto nie można mówić o wydatkowaniu środków ZFRON.
WSA przypomniał też, że pieniądze gromadzone w ZFRON są przeznaczane na finansowanie rehabilitacji zawodowej, społecznej i leczniczej. Co ważne, przepisy nakładają na pracodawcę obowiązek prowadzenia odrębnego rachunku bankowego funduszu. Taki wymóg ma na celu nie tylko oddzielenie środków ZFRON od innych środków własnych pracodawców, ale także jednoznaczne finansowanie wydatków na rehabilitację, bez możliwości pokrywania ich z różnych źródeł.
ORZECZNICTWO
Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z 22 czerwca 2020 r., sygn. akt I SA/Bd 273/20.
