Senat skierował do Sejmu projekt gwarantujący zabezpieczenie m.in. kobiet w ciąży, które z powodu wynikającej z koronawirusa sytuacji na rynku pracy mogłyby mieć obniżone świadczenia podczas urlopu macierzyńskiego.

Za inicjatywą senacką głosowało 95 senatorów, nikt nie był przeciw, nikt nie wstrzymał się od głosu.

Wniosek o podjęcie inicjatywy ustawodawczej w tej sprawie przedstawiła w środę senacka Komisja Gospodarki Narodowej i Innowacyjności podczas prac nad tzw. drugą tarczą antykryzysową dla branży turystycznej.

Z kolei w czwartek senatorowie zdecydowali, że zapis gwarantujący ochronę świadczeń kobiet w ciąży zostanie zaproponowany do ustawy o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych.

Jak wyjaśniała podczas posiedzenia komisji senator KO Magdalena Kochan, w inicjatywie chodzi o zapobieżenie np. sytuacji, w której kobiecie w ciąży przebywającej na urlopie zdrowotnym w związku z pandemią obniżono wymiar czasu pracy, co w konsekwencji skutkuje obniżonym świadczeniem po urodzeniu dziecka bądź krótszym urlopem macierzyńskim.

Senacki projekt zmierza do zniwelowania negatywnych skutków stosowania przepisów zawartych w jednej z tzw. ustaw covidowych. W uzasadnieniu projektu zwrócono uwagę, że nieświadomie spowodowano, że możliwe jest odgórne obniżenie wymiaru czasu pracy pracownika.

Niekorzystna zmiana powoduje w niektórych przypadkach, konieczność ponownego wyliczenia podstawy wymiaru zasiłku pracownika. Nowe wyliczenie obejmuje jedynie pensje uzyskaną w miesiącu, w którym doszło do zmniejszenia wymiaru czasu pracy, a nie dwunastomiesięczne przeciętne wynagrodzenie danego pracownika, obejmujące uzyskane przez niego premie i prowizje.

Senacki projekt zakłada m.in., że przy ustalaniu podstawy wymiaru świadczenia pieniężnego z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa przysługującego osobie, której wymiar czasu pracy został obniżony na podstawie tzw. ustawy covidowej, będzie uwzględniane wynagrodzenie w wysokości ustalonej dla wymiaru czasu pracy obowiązującego przed jego obniżeniem.

Zgodnie z projektem w terminie trzech miesięcy od wejścia ustawy podstawa wymiaru świadczenia pieniężnego, podlega z urzędu ponownemu ustaleniu za okres pobierania tego świadczenia na podstawie przepisów dotychczasowych.