Czy okres zawieszenia odprowadzania składek do PPE przed 1 stycznia br. oraz okres przestoju w związku z COVID-19 należy wliczać do limitu 90 dni, którego przekroczenie rodzi obowiązek wdrożenia PPK?
DGP
Pracodawca 50+ podjął decyzję o niewdrażaniu programu z uwagi na prowadzenie pracowniczego programu emerytalnego (PPE). Traci jednak to uprawnienie w razie zawieszenia naliczania i odprowadzania składek podstawowych do PPE na ponad 90 dni. Pracodawca korzystał już z jednostronnego zawieszenia składek do PPE, ale przed objęciem go ustawą o PPK. Obecnie wprowadził przestój ekonomiczny. Czy okres zawieszenia odprowadzania składek do PPE przed 1 stycznia br. oraz okres przestoju w związku z COVID-19 należy wliczać do limitu 90 dni, którego przekroczenie rodzi obowiązek wdrożenia PPK?
Nie wlicza się tych okresów. Zgodnie z art. 134 ust. 1 pkt 2 ustawy o pracowniczych planach kapitałowych (Dz.U. z 2018 r. poz. 2215 ze zm., dalej ustawa o PPK) podmioty, które 30 czerwca 2019 r. zatrudniały co najmniej 50 osób, stosują ustawę o PPK od 1 stycznia 2020 r. W art. 133 ust. 1 ustawy o PPK przyjęto jednak, że jej przepisów może nie stosować podmiot zatrudniający, który w terminie wskazanym w art. 134 ust. 1 (czyli w terminie objęcia go ustawą o PPK) prowadzi PPE, w którym uczestniczy co najmniej 25 proc. osób zatrudnionych w tym podmiocie, oraz nalicza i odprowadza składki podstawowe do PPE w wysokości co najmniej 3,5 proc. wynagrodzenia.
W myśl art. 133 ust. 2 pkt 1 ustawy o PPK jej przepisy stosuje się jednak do wskazanego wyżej podmiotu, począwszy od dnia zawieszenia naliczania i odprowadzania składek podstawowych do PPE w okresie przekraczającym 90 dni. Bez znaczenia jest to, czy składki te nie są odprowadzane na podstawie jednostronnej decyzji pracodawcy, czy na podstawie porozumienia z reprezentacją pracowników. Limit 90 dni zawieszenia naliczania i odprowadzania składek do PPE dotyczy łącznego okresu tego zawieszenia. Odnosi się jednak do okresu przypadającego dopiero od daty objęcia danego podmiotu zatrudniającego reżimem ustawy o PPK. Oznacza to, że okres jednostronnego zawieszenia przez podmiot zatrudniający odprowadzania składek podstawowych do PPE na podstawie art. 38 ust. 1 pkt 1 ustawy z 20 kwietnia 2004 r. o pracowniczych programach emerytalnych (t.j. Dz.U. z 2020 r. poz. 686, dalej ustawa o PPE) należałoby wliczać do omawianego limitu 90 dni, gdyby w przypadku pracodawcy 50+ przypadał od lub po 1 stycznia 2020 r.
Zwracamy uwagę, że pracodawca może także – na podstawie art. 38 ust. 1 pkt 3 lit. a ustawy o PPE – jednostronnie nie finansować składki podstawowej do PPE w okresie przestoju ekonomicznego oraz w okresie obniżonego wymiaru czasu pracy, o których mowa w ustawie z 11 października 2013 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z ochroną miejsc pracy (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 669). Dotyczy to także przestoju ekonomicznego lub obniżonego wymiaru czasu pracy wprowadzonych zgodnie z ustawą z 31 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz.U. poz. 568). Rozwiązanie to należy jednak odróżnić od jednostronnego zawieszenia odprowadzania składek do PPE, o którym mowa w art. 38 ust. 1 ustawy o PPE. Okresów niefinansowania przez pracodawcę składki podstawowej do PPE w okresie przestoju ekonomicznego lub w okresie obniżonego wymiaru czasu pracy, o którym mowa w ustawie o szczególnych rozwiązaniach związanych z ochroną miejsc pracy, nie wlicza się do wskazanego w ustawie o PPK limitu 90 dni.
Więcej na temat PPK na mojeppk.pl i pod nr tel. 800 775 775