Pod uwagę bierzemy wynagrodzenie pełne brutto w miesiącu, za który jest należne, o ile zostało wypłacone w terminie. Resort finansów twierdzi przy tym, że będzie ono kosztem, ale bez połowy składek pracownika
Płatnik składek, który spełnia warunki określone w art. 31zo ust. 2a ustawy z 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz.U. z 2020 r. poz. 374; ost.zm. Dz.U. z 2020 r. poz. 695), może złożyć wniosek (formularz RDZ) o zwolnienie z obowiązku opłacenia jeszcze nieuregulowanych należności z tytułu składek na ubezpieczenia społeczne, na ubezpieczenie zdrowotne, na fundusze: Pracy, Solidarnościowy, Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych lub Emerytur Pomostowych, należnych za okres od 1 marca do 31 maja 2020 r., w wysokości 50 proc. łącznej kwoty należności z tytułu składek wykazanych w deklaracji rozliczeniowej złożonej za dany miesiąc.
Aby ustalić, ile zapłacić do ZUS po uwzględnieniu ulgi, należy najpierw sporządzić listę płac tak jak zwykle. Sposób rozliczenia wynagrodzenia pracownika w zasadzie nie zmienił się. Nadal składki na poszczególne rodzaje ubezpieczeń są naliczane od podstawy według ustawowych stóp i z podziałem na te finansowane przez ubezpieczonego i płatnika. Płatnik został zwolniony tylko z jednej czynności, tj. z wpłacenia (w opisanym przypadku) połowy kwoty składek. Przy wymierzaniu zaliczki na podatek składki pobrane, tj. społeczne oraz zdrowotna, podlegają odliczeniu odpowiednio od dochodu i podatku pracownika.
Składki z listy płac lub rachunku za zlecenie należy następnie przenieść do dokumentów rozliczeniowych ZUS – raportów oraz deklaracji ZUS DRA. Kwoty należności wykazywane w deklaracji ustala się, sumując składki na odpowiednie rodzaje ubezpieczeń, wynikające z raportów dotyczących poszczególnych ubezpieczonych. Łączna kwota wpłaty obejmuje składki na:
  • ubezpieczenia społeczne – w wysokości różnicy między wykazaną w deklaracji kwotą należnych składek za dany miesiąc kalendarzowy a kwotą uznań (wypłaconych zasiłków oraz przysługującego płatnikowi składek wynagrodzenia za obsługę zasiłków);
  • ubezpieczenie zdrowotne;
  • pozostałe fundusze (FEP, FP, FGŚP).
Pracodawca uprawniony do ulgi odprowadzi do ZUS jedynie połowę łącznej kwoty należnych składek wykazanych w deklaracji zbiorczej ZUS DRA za dany miesiąc objęty zwolnieniem.
Składki z tytułu należności ze stosunku pracy i pokrewnych, w części finansowanej przez płatnika, a także składki na fundusze: Pracy, Solidarnościowy oraz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych, stanowią koszty uzyskania przychodów w miesiącu, za który należności te są należne, pod warunkiem że składki zostaną opłacone:
1) z tytułu należności wypłacanych lub postawionych do dyspozycji w miesiącu, za który są należne – w terminie wynikającym z przepisów ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych;
2) z tytułu należności wypłacanych lub postawionych do dyspozycji w miesiącu następnym, w terminie wynikającym z przepisów prawa pracy, umowy lub innego stosunku prawnego łączącego strony – nie później niż do 15. dnia tego miesiąca.
W przypadku przekroczenia tych terminów składki stają się kosztem dopiero w miesiącu zapłaty. Skoro więc do swoich kosztów pracodawca może wliczać składki opłacone za pracownika, to w razie skorzystania z ulgi odpisze tylko to, co faktycznie uiścił, czyli połowę.
Jeśli chodzi o samo wynagrodzenie, to stanowi ono koszt uzyskania przychodów w miesiącu, za który jest należne, pod warunkiem że zostało wypłacone (lub postawione do dyspozycji) w przyjętym terminie. Wynagrodzenie obejmuje zarówno składki społeczne pracownika, jak i zdrowotną oraz zaliczkę PIT (pełne brutto). Jednak, jak twierdzi Ministerstwo Finansów, w przypadku zastosowania zwolnienia wynagrodzenie jest kosztem, ale bez połowy składek pracownika. W konsekwencji w kosztach uzyskania przychodów wynagrodzenie brutto trzeba pomniejszyć o połowę należności pobranych od pracownika. ©
Lista płac
Pracownik wynagradzany jest miesięczną stawką minimalną, tj. 2600 zł.
Podstawa wymiaru składek społecznych to 2600 zł.
2600 zł x 9,76 proc. = 253,76 zł (składka emerytalna)
2600 zł x 1,5 proc. = 39 zł (składka rentowa)
2600 zł x 2,45 proc. = 63,70 zł (składka chorobowa)
Składki społeczne pracownika wynoszą łącznie 356,46 zł.
2600 zł – 356,46 zł = 2243,54 zł (podstawa wymiaru składki zdrowotnej)
2243,54 zł x 9 proc. = 201,92 zł (należna składka zdrowotna pracownika)
Razem składki pracownika to 558,38 zł (356,46 zł + 201,92 zł).
Podstawa opodatkowania i zaliczka PIT:
2600 zł – 356,46 zł – 250 zł (koszty uzyskania przychodów) = 1994 zł
(1994 zł x 17 proc.) – 43,76 zł (kwota zmniejszająca podatek) = 295,22 zł (zaliczka na podatek przed odliczeniem składki zdrowotnej)
295,22 zł – (2243,54 zł x 7,75 proc.) = 121 zł (zaliczka do US po odliczeniu składki zdrowotnej)
Wynagrodzenie do wypłaty:
2600 zł – 356,46 zł – 201,92 zł – 121 zł = 1920,62 zł
Składki pracodawcy (od podstawy 2600 zł):
– emerytalna 253,76 zł (9,76 proc.)
– rentowa 169 zł (6,5 proc.)
– wypadkowa 17,42 zł (przyjmujemy przykładowo 0,67 proc.)
– FP 63,70 zł (2,45 proc.)
– FGŚP 2,60 zł (0,1 proc.)
Razem składki pracodawcy to 506,48 zł.
Łączna należność do ZUS z tytułu wszystkich składek do zapłaty po uwzględnieniu ulgi:
(558,38 zł + 506,48 zł) x 50 proc. = 532,43 zł
Do kosztów uzyskania przychodów pracodawca zaliczy:
– składki poniesione za pracownika w części przez siebie finansowanej, w wysokości 50 proc. kwoty 506,48 zł, czyli 253,24 zł;
– wynagrodzenie pracownika w wysokości sumy kwoty netto, zaliczki PIT oraz składek społecznych, odpowiadających połowie kwoty 558,38 zł czyli: 1920,62 zł + 121 zł + (558,38 zł x 50 proc.) = 2320,81 zł