Od niego zależy, kiedy zawrzemy umowy tworzące plan kapitałowy. Zdaniem PFR Portal PPK liczymy go według zasad z kodeksu cywilnego. Tymczasem uzasadnienie projektu ustawy i dotychczasowe orzecznictwo przemawiają za inną wykładnią
Pracodawca ma obowiązek zawrzeć umowę o zarządzanie PPK do 10 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym upłynął termin trzech miesięcy zatrudnienia dla danej osoby zatrudnionej. Powyższa zasada wynika z art. 16 ust. 1 ustawy z 28 listopada 2018 r. o pracowniczych planach kapitałowych (Dz.U. poz. 2215; ost.zm. Dz.U. z 2019 r. poz. 1572).
Wbrew pozorom ustalenie terminu trzech miesięcy zatrudnienia nie jest wcale łatwe. Odmiennie bowiem, niż wskazuje w swoim stanowisku PFR Portal PPK, istnieją podstawy do różnicowania zasad liczenia tego terminu w zależności od tego, czy osoba zatrudniona jest pracownikiem, czy też należy do pozostałej kategorii osób zatrudnionych.
W orzecznictwie wskazuje się, że na gruncie prawa pracy bieg terminów ustala się w oparciu o metodę potoczną, odmienną od zasad prawa cywilnego. Oznacza to, że ustalając termin odnoszący się do okresu zatrudnienia, należy przyjąć, że upływa on w przeddzień dnia odpowiadającego dacie (tj. numerowi) dnia początkowego. Trzymiesięczny okres zatrudnienia, który rozpoczął się 1 kwietnia zakończy się zatem 30 czerwca. Umowa o prowadzenie PPK powinna zatem zostać zawarta nie później niż do 10 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym upłynął termin trzech miesięcy zatrudnienia, czyli do 10 lipca 2020 r. Ponadto na konieczność stosowania do pracowników zasad liczenia terminów obowiązujących w prawie pracy wskazuje także uzasadnienie ustawy.
Inaczej natomiast należy liczyć terminy w przypadku pozostałych osób zatrudnionych – m.in. na umowach cywilnoprawnych. Ze względu na brak statusu pracowniczego, do tych osób należy stosować przepisy kodeksu cywilnego, w tym w szczególności art. 114 k.c. A zatem, skoro wymagany okres zatrudnienia jest wskazany w miesiącach, a ciągłość terminu nie jest wymagana (mogą być przerwy), to miesiąc liczy się za trzydzieści dni. W konsekwencji trzy miesiące zatrudnienia dla takich osób będzie oznaczało 90 dni.
Oficjalne wyjaśnienia PFR Portal PPK
10. Jak ustalać 3-miesięczny okres zatrudnienia uprawniający do uczestnictwa w PPK w przypadku osób zatrudnionych będących pracownikami lub zleceniobiorcami?
W zakresie sposobu obliczania trzymiesięcznego okresu zatrudnienia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy o PPK, wskazać należy na dyspozycję art. 110 k.c., który w przypadku braku regulacji określającej sposób obliczania terminu oznaczonego ustawą, każe stosować w tym zakresie przepisy Kodeksu cywilnego. Zgodnie z art. 114 k.c. jeżeli termin jest oznaczony w miesiącach, a ciągłość terminu nie jest wymagana, miesiąc liczy się za trzydzieści dni. Zasadne jest zatem przyjęcie, że okres 3 miesięcy, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy o PPK, oznacza 90 dni. Ewentualne przyjęcie, że okres zatrudnienia należy liczyć, w przypadku umów regulowanych Kodeksem pracy – zgodnie z przepisami prawa pracy, a w przypadku umów regulowanych Kodeksem cywilnym – zgodnie z przepisami prawa cywilnego, wymaga wskazania przepisów, z których wynika to rozróżnienie. Zauważenia bowiem wymaga, że art. 300 k.p. w sprawach nieunormowanych przepisami prawa pracy każe do stosunku pracy stosować odpowiednio przepisy Kodeksu cywilnego, jeżeli nie są one sprzeczne z zasadami prawa pracy. Przepis ten stanowi więc uzasadnienie dla przyjęcia do obliczania okresu zatrudnienia na podstawie stosunków regulowanych Kodeksem pracy zasad wynikających z Kodeksu cywilnego.
Źródło: Zagadnienia prawne w zakresie ustawy o PPK – wersja opublikowana 12 lutego 2020 r., str. 29