Wartość karty rabatowej udostępnianej przez pracodawcę pracownikom na posiłki, napoje i artykuły spożywcze nie podlega wyłączeniu z podstawy wymiaru składek – uznał ZUS.
Firma chce zaoferować taką kartę zatrudnionym na umowę o pracę. Mają oni otrzymać rabat na wszystkie posiłki w zakładowej kantynie, a pracodawca sfinansuje pewien procent ich wartości. Oznacza to, że pracownik uzyska z tego tytułu przychód.
Firma chciała wiedzieć, czy świadczenie takie powinno być oskładkowane. W jej ocenie nie, bo korzysta ze zwolnienia ze składek na podstawie par. 2 ust. 1 pkt 26 rozporządzenia ministra pracy i polityki socjalnej w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe (Dz.U. z 1998 r. nr 161, poz. 1106). Zgodnie z nim podstawy wymiaru składek nie stanowią korzyści materialne wynikające z układów zbiorowych pracy, regulaminów wynagradzania lub przepisów o wynagradzaniu polegające na uprawnieniu do zakupu po cenach niższych niż detaliczne niektórych artykułów, przedmiotów lub usług oraz korzystaniu z bezpłatnych lub częściowo odpłatnych przejazdów środkami lokomocji.
ZUS miał inne zdanie na ten temat. W uzasadnieniu wskazał, że gdy pracownik kupuje posiłki z wykorzystaniem karty rabatowej, nie można mówić o korzyściach, o których mówi przywołany przez firmę przepis. Możliwość nieuwzględnienia w podstawie wymiaru składek wartości finansowanych przez pracodawcę posiłków została bowiem ściśle określona w innym paragrafie tego rozporządzenia.
Zgodnie z par. 2 ust. 1 pkt 6 do podstawy wymiaru nie wlicza się wartości otrzymanych przez pracowników bonów, talonów itp. uprawniających do otrzymania na ich podstawie napojów i posiłków tylko wtedy, gdy pracodawca (mimo ciążącego na nim obowiązku wynikającego z przepisów o bhp) nie ma możliwości wydania zatrudnionym posiłków i napojów.
Z kolei zgodnie z par. 2 ust. 1 pkt 11 podstawy wymiaru składek nie stanowią przychody stanowiące wartość finansowanych przez pracodawcę posiłków do wysokości nieprzekraczającej miesięcznie 190 zł.
Zdaniem ZUS nie ma więc podstaw, aby wartość karty rabatowej została wyłączona z podstawy wymiaru na podstawie pkt 26.