Na początku października zawarliśmy umowę o prowadzenie pracowniczych planów kapitałowych (PPK). Dwa tygodnie później jeden z pracowników zwrócił się z prośbą o rozwiązanie stosunku pracy z końcem miesiąca.
W listopadzie wypłacana jest premia sprzedażowa za III kwartał, a w lutym kolejnego roku nagroda roczna. Prawo do nich mają także osoby, które odeszły z firmy, jeśli spełniły warunki do ich otrzymania. Czy od wypłaconych ich gratyfikacji należy naliczyć wpłaty do PPK? Zwracamy uwagę, że w okresie, za który przysługuje premia sprzedażowa, pracownik nie był jeszcze uczestnikiem PPK.
Tak, zarówno od premii sprzedażowej, jak i od nagrody rocznej wypłaconej pracownikowi po jego odejściu z firmy należy naliczyć i odprowadzić wpłaty do PPK, jeśli pracownik ten nie złożył deklaracji rezygnacji z ich dokonywania.
Ustanie zatrudnienia nie powoduje, że pracownik zapisany do PPK przez pracodawcę przestaje być uczestnikiem programu. To, że odszedł z pracy nie ma też wpływu na obowiązek naliczenia i dokonania wpłat do PPK. To oznacza, że należy naliczyć je od wynagrodzenia wypłacanego mu po ustaniu zatrudnienia, o ile wcześniej nie złożył deklaracji rezygnacji z dokonywania wpłat do PPK.
Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 40 ustawy o PPK (Dz.U. z 2018 r. poz. 2215 ze zm.) przez wynagrodzenie należy rozumieć podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie emerytalne i rentowe uczestnika PPK, o której mowa w ustawie z 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 300 ze zm.), bez stosowania ograniczenia, o którym mowa w art. 19 ust. 1 tej ustawy, oraz z wyłączeniem podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe osób przebywających na urlopie wychowawczym oraz pobierających zasiłek macierzyński lub zasiłek w wysokości zasiłku macierzyńskiego.
W związku z tym każda kwota, która spełnia kryteria określone w art. 2 ust. 1 pkt 40 ustawy o PPK, wypłacona uczestnikowi programu od chwili zawarcia w jego imieniu i na jego rzecz umowy o prowadzenie PPK w okresach, gdy nie obowiązuje deklaracja rezygnacji z dokonywania wpłat, będzie stanowiła wynagrodzenie, od którego należy naliczyć wpłaty. Nie ma przy tym znaczenia, czy w okresie, za jaki to odroczone wynagrodzenie (wypłata) jest należne, pracownik był uczestnikiem programu, czy też nie.
Może się jednak zdarzyć, że pracodawca będzie zwolniony z naliczenia i dokonywania wpłat do PPK od wynagrodzenia wypłaconego byłemu pracownikowi po jego odejściu z pracy, mimo niezłożenia przez niego deklaracji rezygnacji z dokonywania wpłat. Będzie tak w sytuacji, gdy po ustaniu zatrudnienia doszło do rozwiązania umowy o zarządzanie PPK zawartej z instytucją finansową, która jest stroną umowy o prowadzenie PPK zawartej w imieniu i na rzecz byłego pracownika. Wówczas bowiem pracodawcę z instytucją, z którą pracownik ma zawartą umowę, nie będzie wiązał już żaden stosunek prawny. Dotychczas zgromadzone środki pozostaną na rachunku uczestnika PPK do czasu ich wypłaty.