Wypłacany pracownikom na podstawie przepisów belgijskich zwrot kosztów dojazdu do i z pracy nie podlega wyłączeniu z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne. Tak uznał ZUS.
Sprawa dotyczyła agencji pracy tymczasowej, która rozważa rozpoczęcie współpracy z kontrahentami belgijskimi. Pracownicy wysłani do Belgii w okresie delegowania będą mieć zagwarantowane takie same warunki zatrudnienia jak te obowiązujące z mocy prawa lub porozumień zbiorowych w kraju oddelegowania. Przepisy belgijskie obligują zaś pracodawcę do zwrotu kosztów transportu pracownikom, którzy przemieszczają się własnym autem między miejscem zakwaterowania a miejscem pracy. Zwrot kosztów następuje w wysokości zgodnej ze stawkami obowiązującymi w sektorze, w którym dany pracownik wykonuje pracę, oraz zależy od środka transportu. Stawka określona jest kwotowo i jej wysokość zależy od pokonywanej przez pracownika odległości. Wartość świadczenia wypłaconego pracownikom będzie stanowić ich przychód ze stosunku pracy. Oddelegowani pracownicy będą podlegać ubezpieczeniom społecznym w Polsce. Spółka ma wątpliwości, czy świadczenie to stanowi przychód podlegający uwzględnieniu przy ustalaniu podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne.
Zdaniem spółki nie jest ono składnikiem wynagrodzenia za pracę, ale legalnie przysługującym, wynikającym z belgijskich przepisów świadczeniem, które nie powinno stanowić podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne.
W uzasadnieniu spółka powołała się na rozporządzenie ministra pracy i polityki społecznej w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe (t.j. Dz.U. z 2017 r. poz. 1949). Zgodnie z jego par. 2 ust. 1 pkt 26 z podstawy wymiaru składek wyłączone są korzyści materialne polegające na uprawnieniu do zakupu po cenach niższych niż detaliczne niektórych artykułów, przedmiotów lub usług oraz korzystaniu z bezpłatnych lub częściowo odpłatnych przejazdów środkami lokomocji. Muszą one wynikać z układów zbiorowych pracy, regulaminów wynagradzania lub przepisów o wynagradzaniu. Na podstawie par. 2 ust. 1 pkt 13 z podstawy wymiaru składek wyłączony jest zwrot kosztów przez pracowników używania w jazdach lokalnych pojazdów niebędących własnością firmy na potrzeby pracodawcy.
Zdaniem ZUS z podstawy wymiaru nie można wyłączyć wypłacanych pracownikom świadczeń pieniężnych stanowiących zwrot kosztów dojazdów do pracy i z pracy, gdy ich wypłata wynika z przepisów obowiązujących w kraju oddelegowania. Wypłata ta nie jest kompensatą z tytułu korzystania przez pracowników z pojazdu prywatnego w związku z wykonywaniem obowiązków służbowych, ale zwrotem środków za dojazd do stałego miejsca wykonywania tych obowiązków. Dlatego o zwolnieniu ze składek nie może tu być mowy.
Decyzja ZUS oddział w Lublinie z 17 października 2019 r. (WPI/200000/43/950/2019)