Tegoroczna reforma szeroko pojętej procedury cywilnej wprowadzona ustawą z 4 lipca 2019 r. o zmianie ustawy – Kodeks postępowania cywilnego oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 1469) to najbardziej rewolucyjna zmiana w tej materii od wielu lat. Ustawa przede wszystkim wpływa swoim zakresem na modyfikację przepisów ustawy z 17 listopada 1964 r. ‒ Kodeks postępowania cywilnego (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 1460 ze zm.; dalej: k.p.c.), ale nie tylko.
W efekcie jej wejścia w życie zmieni się też wiele innych aktów prawnych, takich jak np. ustawa z 27 lipca 2001 r. – Prawo o ustroju sądów powszechnych (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 52 ze zm.).
Ustawa modyfikuje kilkaset obowiązujących przepisów. Zmienia ich treść lub wprowadza całkowicie nowe regulacje. Nowe przepisy wdrażają też nieznane dotychczas instytucje.
Jaki był cel tak znacznych zmian? Przede wszystkim zwalczenie przewlekłości postępowań toczących się przed sądami cywilnymi. Zmiany akcentują potrzebę prawidłowego i przemyślanego planowania całego postępowania. Nakazują stronom jasno i precyzyjnie określać swoje stanowisko, a sądom dokładnie zapoznać się z aktami sprawy już przed rozpoczęciem posiedzenia. Mają doprowadzić do uniknięcia prowadzenia rozpraw i wpłynąć pozytywnie na polepszenie statystyki zawieranych przez strony procesu ugód.
Oczywiście zmiany k.p.c. w sposób istotny wpłyną na postępowania prowadzone w sprawach z zakresu prawa pracy i ubezpieczeń społecznych. Możliwa będzie rejestracja dźwiękowa posiedzeń oraz składanie pisemnych oświadczeń strony lub zeznań świadków. Na nowo zdefiniowano też moment, w którym strony powinny zgłosić wszystkie dowody w sprawie. Od 7 listopada 2019 r. funkcjonować zaczną posiedzenia przygotowawcze, na których sporządzany będzie plan rozprawy. Sąd będzie mógł także uchylić rąbka tajemnicy na temat planowanego wyroku. Wyroki nie będą odczytywane do pustej sali, a czas na ich ogłoszenie zostanie wydłużony. Jeśli sąd przywróci pracownika do pracy, to będzie mógł jednocześnie na wniosek tego pracownika nałożyć na pracodawcę obowiązek jego dalszego zatrudnienia i to do czasu prawomocnego zakończenia postępowania. Ponadto apelacja będzie mogła być rozpatrywana na posiedzeniu niejawnym.
W komentarzu szczegółowo opisujemy zasygnalizowane powyżej zmiany. W większości wejdą one w życie 7 listopada 2019 r. Warto jednak zaznaczyć, że część zmian już funkcjonuje (weszła w życie z 21 sierpnia 2019 r.), a kolejna część wejdzie w życie z datą późniejszą, tj. 7 lutego 2020 r. oraz 7 sierpnia 2020 r.
TYDZIEŃ Z KOMENTARZAMI – BAZA PUBLIKACJI
Dotychczas w tygodniku Kadry i Płace komentowaliśmy m.in. ustawy:
- z 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnieniu osób niepełnosprawnych
- z 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy
- z 16 kwietnia 2004 r. o czasie pracy kierowców
- z 23 maja 1991 r. o związkach zawodowych
- z 23 maja 1991 r. o rozwiązywaniu sporów zbiorowych
- z 13 lipca 2006 r. o ochronie roszczeń pracowniczych w razie niewypłacalności pracodawcy
- z 13 kwietnia 2007 r. o Państwowej Inspekcji Pracy
- z 12 grudnia 2013 r. o cudzoziemcach
- z 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa
- z 10 października 2002 r. o minimalnym wynagrodzeniu za pracę
- z 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych
- z 9 lipca 2003 r. o zatrudnianiu pracowników tymczasowych
- z 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy
- z 26 stycznia 1982 r. – Karta nauczyciela
- z 10 stycznia 2018 r. o ograniczeniu handlu w niedziele i święta oraz w niektóre inne dni
- z 10 stycznia 2018 r. o zmianie niektórych ustaw w związku ze skróceniem okresu przechowywania akt pracowniczych oraz ich elektronizacją
a także rozporządzenie:
- ministra rodziny, pracy i polityki społecznej z 10 grudnia 2018 r. w sprawie dokumentacji pracowniczej
Przeoczyłeś tygodnik? Znajdziesz go w wydaniach dgp na www.edgp.gazetaprawna.pl