Jesteśmy oddziałem dużej spółki mającym status odrębnego pracodawcy w rozumieniu kodeksu pracy. Zatrudniamy 70 osób. Czy możemy zawrzeć umowę o zarządzanie i umowę o prowadzenie pracowniczych planów kapitałowych (PPK) w tym samym terminie co największy oddział naszej firmy, analogicznie jak to jest w przypadku podmiotów zatrudniających należących do jednej grupy kapitałowej?
Nie, jeśli spółka, w ramach której został wyodrębniony oddział, nie należy do grupy kapitałowej. Uprawnienia przysługującego podmiotom zatrudniającym (np. spółkom i wyodrębnionym w ramach tych spółek oddziałom) należącym do jednej grupy kapitałowej nie można rozszerzać na spółki i jej oddziały nienależące do takiej grupy.
Ustawa o pracowniczych planach kapitałowych (Dz.U. z 2018 r. poz. 2215 ze zm.) w art. 134 ust. 2–3 wskazuje, w jakich terminach podmioty zatrudniające powinny zawrzeć umowy o zarządzanie PPK i umowy o prowadzenie PPK. Wyjątek od tej reguły przewiduje art. 134 ust. 4 ustawy o PPK, który stanowi, że podmioty należące do jednej grupy kapitałowej są uprawnione do zawierania umów o zarządzanie i umów o prowadzenie PPK w terminie, w którym ustawa ma zastosowanie w stosunku do podmiotu zatrudniającego, który ma największą liczbę pracowników w tej grupie.
Oznacza to, że podmioty zatrudniające należące do jednej grupy kapitałowej są uprawnione do zawierania umów o zarządzanie i umów o prowadzenie PPK w terminie wcześniejszym niż ogólny termin przewidziany ustawą o PPK. Za podmioty zatrudniające należące do jednej grupy kapitałowej należy uznać te wchodzące w skład grupy kapitałowej w rozumieniu art. 3 ust. 1 pkt 44 ustawy z 29 września 1994 r. o rachunkowości (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 351 ze zm.). Przepis ten wskazuje, że za grupę kapitałową uznaje się jednostkę dominującą wraz z jednostkami zależnymi. Zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 37 ustawy o rachunkowości za jednostkę dominującą przyjmuje się jednostkę będącą spółką handlową lub przedsiębiorstwem państwowym sprawującym kontrolę nad jednostką zależną. Natomiast zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 39 tej ustawy za jednostkę zależną rozumie się jednostkę będącą spółką handlową lub podmiotem utworzonym i działającym zgodnie z przepisami obcego prawa handlowego kontrolowaną przez jednostkę dominującą.
Z powyższego wynika, że kluczowe jest rozstrzygnięcie, czy dany podmiot zatrudniający (spółka, oddział) należy do grupy kapitałowej w rozumieniu art. 3 ust. 1 pkt 44 ustawy o rachunkowości. Jeżeli dana spółka należy do grupy kapitałowej, to oczywiste jest, że do tej grupy należy również jej oddział, który jest wyodrębnioną częścią tej spółki. To z kolei oznacza, że jeżeli taki oddział ma status pracodawcy w rozumieniu kodeksu pracy (a tym samym status podmiotu zatrudniającego w rozumieniu ustawy o PPK), nie ma przeszkód, aby skorzystał na podstawie art. 134 ust. 4 ustawy o PPK z możliwości ich utworzenia we wcześniejszym niż ogólny terminie właściwym dla największego podmiotu zatrudniającego w tej grupie kapitałowej (z największą liczbą osób zatrudnionych).
Takiej możliwości nie mają oddziały spółek niewchodzących w skład grupy kapitałowej. Artykuł 134 ust. 4 ustawy o PPK stanowi wyjątek od reguły przewidzianej w ust. 2 i 3 tego przepisu określającej terminy zawierania umów o PPK i nie powinien być interpretowany rozszerzająco.
Czytaj też w tygodniku dla prenumeratorów Kadry i Płace