Jesteśmy firmą zatrudniającą ponad 350 osób. Do 12 listopada 2019 r. musimy zawrzeć umowę o prowadzenie PPK. Czy w tym terminie zawieramy umowę tylko dla osób zatrudnionych 1 lipca, czy też tych, które zostaną zatrudnione później np. 5 lipca i mają już wymagany ustawą staż? A co z pracownikami, którzy wcześniej mieli status pracownika młodocianego, ale od września (skończyli 18 lat) są już zatrudnieni na podstawie zwykłej umowy o pracę?
DGP
Pracodawca zatrudniający 31 grudnia 2018 r. co najmniej 250 osób ma obowiązek podpisania umowy o prowadzenie planów najpóźniej do 12 listopada 2019 r. w imieniu i na rzecz osób zatrudnionych u niego w dniu, od którego jest on zobowiązany stosować ustawę o PPK, czyli 1 lipca 2019 r. Oczywiście, o ile nie złożą one deklaracji rezygnacji z dokonywania wpłat do PPK (osoby w wieku 55–70 lat tylko na ich wniosek). Okres ich zatrudnienia w firmie nie ma znaczenia.
Wszystkie osoby przyjęte do pracy później, aby mogły zostać zapisane do PPK (tzn., aby w ich imieniu i na ich rzecz mogła być zawarta umowa o prowadzenie PPK), muszą posiadać już trzymiesięczny okres zatrudnienia u tego pracodawcy. Tak wynika z art. 16 ustawy o PPK. Okres trzech miesięcy, o którym mowa w art. 16 ust. 1, oznacza 90 dni.
Należy jednak pamiętać, że do okresu zatrudnienia wlicza się wcześniejszy staż pracownika u danego pracodawcy (z poprzednich 12 miesięcy), a także okresy zatrudnienia w innych podmiotach, jeżeli z mocy odrębnych przepisów pracodawca jest ich następcą prawnym. Przy czym bierzemy tu pod uwagę tylko okresy obowiązkowego podlegania ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym z tytułów wymienionych w art. 2 ust. 1 pkt 18 ustawy o PPK.
Powstaje pytanie, co w sytuacji, gdy pracodawca np. 5 lipca 2019 r. przyjął do pracy osobę, która w okresie 12 miesięcy była już u niego zatrudniona ponad trzy miesiące (ma już wymagany staż pracy).
Co do zasady termin zawarcia umowy o prowadzenie PPK w imieniu i na rzecz osoby, która w dniu ponownego zatrudnienia ma już wymagany staż pracy, należy ustalić, przyjmując, że miesiąc, w którym osoba ta jest ponownie przyjmowana do pracy, jest miesiącem, w którym upłynął okres trzech miesięcy zatrudnienia. Tym samym, umowę o prowadzenie PPK w imieniu takiej osoby należy zawrzeć nie później niż do 10. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym została ona ponownie zatrudniona. Jednak przyjęcie do pracy takiej osoby w okresie przejściowym, nie wiąże się z koniecznością zawierania dla niej umowy o prowadzenie PPK we wcześniejszym niż zaplanowany przez pracodawcę terminie, oczywiście nie przekraczającym maksymalnego terminu określonego w art. 134 ustawy o PPK (okres przejściowy dla pracodawcy kończy się z chwilą zawarcia przez niego umowy o prowadzenie PPK). Jeśli zatem pracodawca postanowi zawrzeć taką umowę dopiero 12 listopada 2019 r., umowa ta obejmie także pracownika przyjętego do pracy 5 lipca, który w tym dniu ma już wymagany ustawą staż.
Co do pracownika młodocianego termin na zawarcie umowy o prowadzenie PPK należy liczyć od dnia uzyskania przez taką osobę statusu osoby zatrudnionej w rozumieniu ustawy o PPK. Również od tego czasu liczy się dla niej staż wymagany do zapisania do PPK.
Czytaj też w tygodniku dla prenumeratorów Kadry i Płace