W dzisiejszym odcinku komentarza do ustawy z 4 października 2018 r. o pracowniczych planach kapitałowych (Dz.U. poz. 2215; dalej: ustawa) omawiamy art. 37‒48 z rozdziału 6 „Fundusze inwestycyjne i fundusze emerytalne, w których gromadzone są środki w PPK”, a także przepisy z rozdziału 7 „Koszty zarządzania PPK”, rozdziału 8 „Nadzór nad funkcjonowaniem PPK” oraz art. 54–56 z rozdziału 9 „Wyznaczona instytucja finansowa”. Wszystkie komentowane przepisy są istotne przede wszystkim dla uczestników PPK, gdyż regulują kluczowe kwestie związane np. z obciążeniami gromadzonych aktywów. Mają więc wpływ na zasobność rachunków uczestników PPK.
W art. 37–39 ustawy uregulowano zasady lokowania środków przez poszczególne fundusze zdefiniowanej daty, w tym np. 30-proc. limit inwestycji zagranicznych czy limity inwestycyjne dla poszczególnych klas aktywów. Za kluczowe należy uznać m.in. art. 38 ust. 1 ustawy, nakładający na towarzystwo funduszy inwestycyjnych lub emerytalnych oraz zakład ubezpieczeń obowiązek zarządzania odpowiednią liczbą funduszy zdefiniowanej daty, które stosują odmienne zasady polityki inwestycyjnej uwzględniające różny wiek uczestników PPK, oraz dyrektywę ograniczania poziomu ryzyka inwestycyjnego w zależności od wieku uczestnika PPK, a także zmiany w czasie polityki inwestycyjnej odpowiednio do zmiany wieku uczestnika PPK tego funduszu. Z perspektywy uczestników PPK niezwykle istotne znaczenie ma także art. 40 ustawy, regulujący zasady ograniczania poziomu ryzyka inwestycyjnego w funduszu zdefiniowanej daty.
W rozdziale 6 warto szczególną uwagę zwrócić na art. 45, regulujący kwestie możliwości zmiany przez uczestnika PPK strategii inwestycyjnej – wprowadzono bowiem możliwość złożenia wniosku o dokonanie konwersji lub zamiany do innego funduszu zdefiniowanej daty w ramach tego samego towarzystwa funduszy inwestycyjnych, powszechnego towarzystwa emerytalnego (PTE) lub pracowniczego towarzystwa emerytalnego. Przepis ten pozwala uczestnikowi PPK na bezpłatne złożenie funduszowi inwestycyjnemu lub funduszowi emerytalnemu – w postaci elektronicznej pozwalającej na utrwalenie jego treści na trwałym nośniku – wniosku o dokonanie konwersji lub zamiany do innego funduszu zdefiniowanej daty lub subfunduszy zdefiniowanej daty innych niż właściwy dla wieku uczestnika. Inny przepis z tego rozdziału (art. 46) jest także korzystny dla uczestników PPK, gdyż wprowadza zakaz wynagradzania akwizytorów za nakłanianie podmiotu zatrudniającego do rozwiązania umowy o zarządzanie PPK i zawarcie nowej umowy, a także zakaz oferowania korzyści materialnych za zawarcie lub niewypowiedzenie umowy o zarządzanie lub prowadzenie PPK.
Rozdział 7 zawiera dwa przepisy – art. 49 i 50. Obydwa są bardzo ważne, chociaż pewnie uczestnicy PPK częściej będą sięgać do art. 49, który określa kardynalne dla oszczędzania w ramach PPK kwestie maksymalnej wysokości wynagrodzenia za zarządzanie funduszem zdefiniowanej daty (0,5 proc. wartości aktywów netto) oraz wynagrodzenie za osiągnięty wynik (w wysokości maksymalnie 0,1 proc. wartości aktywów netto). Z kolei w rozdziale 8 traktującym o nadzorze nad PPK zamieszono istotne przepisy z perspektywy bezpieczeństwa uczestników PPK.
TYDZIEŃ Z KOMENTARZAMI – baza publikacji
Dotychczas w tygodniku Kadry i Płace komentowaliśmy m.in. ustawy:
  • z 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnieniu osób niepełnosprawnych
  • z 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy
  • z 16 kwietnia 2004 r. o czasie pracy kierowców
  • z 23 maja 1991 r. o związkach zawodowych
  • z 23 maja 1991 r. o rozwiązywaniu sporów zbiorowych
  • z 13 lipca 2006 r. o ochronie roszczeń pracowniczych w razie niewypłacalności pracodawcy
  • z 13 kwietnia 2007 r. o Państwowej Inspekcji Pracy
  • z 12 grudnia 2013 r. o cudzoziemcach
  • z 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa
  • z 10 października 2002 r. o minimalnym wynagrodzeniu za pracę
  • z 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych
  • z 9 lipca 2003 r. o zatrudnianiu pracowników tymczasowych
  • z 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy
  • z 26 stycznia 1982 r. – Karta nauczyciela
  • z 10 stycznia 2018 r. o ograniczeniu handlu w niedziele i święta oraz w niektóre inne dni
  • z 10 stycznia 2018 r. o zmianie niektórych ustaw w związku ze skróceniem okresu przechowywania akt pracowniczych oraz ich elektronizacją
a także rozporządzenie:
  • ministra rodziny, pracy i polityki społecznej z 10 grudnia 2018 r. w sprawie dokumentacji pracowniczej
Przeoczyłeś tygodnik? Znajdziesz go w wydaniach dgp na www.edgp.gazetaprawna.pl
Poprzednie części komentarza do ustawy o PPK ukazały się:
cz. 1 – 21 lutego 2019 r. (DGP nr 37),
cz. 2 – 21 marca 2019 r. (DGP nr 57),
cz. 3 – 18 kwietnia 2019 r. (DGP nr 77).
Kolejna część komentarza ukaże się 13 czerwca.