Pracownik, którego obowiązuje umowa o zakazie konkurencji, nie może prowadzić działalności konkurencyjnej względem pracodawcy ani podjąć zatrudnienia u innego podmiotu, który takową prowadzi.

Czym jest zakaz konkurencji

Zakaz konkurencji stanowi porozumienie zawarte między pracodawcą a pracownikiem na podstawie odrębnej umowy. Zobowiązuje ono pracownika, iż nie podejmie działalności konkurencyjnej ani nie nawiąże stosunku pracy z podmiotem konkurencyjnym. Jednocześnie uprawnia go do odszkodowania z tego tytułu – należnego przez cały czas obowiązywania umowy.

Cel umowy o zakazie konkurencji

Umowa o zakazie konkurencji chroni interesów pracodawcy. Jej zawarcie gwarantuje, iż informacje, których ujawnienie naraziłoby zatrudniającego na szkodę, zostaną utrzymane w tajemnicy. Pracownik zobowiązany opisywaną umową nie ma bowiem prawa ich przekazywać czy wykorzystywać po ustaniu stosunku pracy.

Czas obowiązywania umowy o zakazie konkurencji

Okres obowiązywania zakazu konkurencji zostaje określony w umowie zawieranej między pracownikiem a pracodawcą. Może jednak zakończyć się przed wskazanym terminem w przypadku ustania przyczyn uzasadniających zakaz lub niewywiązania się z obowiązku wypłaty odszkodowania przez pracodawcę.

Odszkodowanie dla pracownika

Za okres obowiązywania umowy o zakazie konkurencji pracownikowi przysługuje odszkodowanie. Nie może być ono niższe od 25% wynagrodzenia, które otrzymywał przed ustaniem stosunku pracy. Forma wypłaty odszkodowania zależy od woli stron – może być ono przekazane zatrudnionemu jednorazowo lub w miesięcznych ratach.

Konsekwencje złamania zakazu konkurencji

Złamanie zakazu konkurencji naraża pracownika na straty finansowe. Jeśli nie dotrzyma warunków umowy po ustaniu stosunku pracy, to pracodawca zyska prawo do ubiegania się o odszkodowanie za poniesione straty. Na pracodawcy spoczywa przy tym zarówno ciężar udowodnienia, iż szkoda powstała, jak i wykazania jej wysokości.

Pracownik ponosi odpowiedzialność za szkodę w granicach rzeczywistej straty poniesionej przez pracodawcę i tylko za normalne następstwa działania lub zaniechania, z którego wynikła szkoda.

Wysokość odszkodowania ustala się adekwatnie do wyrządzonej szkody, jednak nie może ono przewyższać kwoty trzymiesięcznego wynagrodzenia przysługującego pracownikowi w dniu wyrządzenia szkody.