Pracownik przechodzący na emeryturę w trakcie roku kalendarzowego ma prawo skorzystać z urlopu w wymiarze proporcjonalnym do okresu przepracowanego u pracodawcy w roku ustania stosunku pracy.

Wymiar urlopu pracownika

Pracownik zatrudniony na podstawie umowy o pracę – w tym podwładny przechodzący na emeryturę – ma prawo do corocznego, nieprzerwanego, płatnego urlopu wypoczynkowego w wymiarze 20 dni (jeśli okres zatrudnienia trwa krócej niż 10 lat) lub 26 dni (jeśli okres zatrudnienia trwa co najmniej 10 lat). Urlop powinien być udzielony najpóźniej do 30 września roku następującego po roku, w którym zatrudniony zyskał do niego prawo.

Na jakich zasadach udzielany jest urlop?

Urlop udzielany jest wszystkim pracownikom – niezależnie od wieku czy stażu pracy – w ten sam sposób. W świetle art. 163 Kodeksu pracy powinno się to odbywać zgodnie z planem urlopów, który pracodawca ustala, biorąc pod uwagę wnioski pracowników oraz konieczność zapewnienia normalnego toku pracy. Warto jednak pamiętać, że przełożony nie ma obowiązku sporządzania takiego planu, jeśli organizacja związkowa wyraziła na to zgodę. Dotyczy to także pracodawcy, u którego nie działa zakładowa organizacja związkowa. W takich przypadkach pracodawca ustala termin urlopu po porozumieniu z pracownikiem, tj. na jego wniosek.

Ekwiwalent pieniężny za niewykorzystany urlop

Pracownik, który zamierza przejść na emeryturę wraz z końcem roku kalendarzowego, powinien skorzystać z prawa do urlopu w pełnym wymiarze przed zakończeniem okresu wypowiedzenia. Jeśli jednak nie wykorzysta przysługujących mu dni wolnych, ma prawo do ekwiwalentu pieniężnego z tego tytułu.

W przypadku, gdy podwładny przechodzi na emeryturę w trakcie roku kalendarzowego, może udać się na urlop w wymiarze proporcjonalnym do okresu przepracowanego u pracodawcy w roku ustania stosunku pracy, pod warunkiem, że wcześniej nie skorzystał z tego uprawnienia.