Tę dotyczącą czasu pracy MRPiPS dzieli na dodatkowe części i pozwala prowadzić w różnej formie. Jednak już dokumentacje dotyczące urlopów wypoczynkowych, list płac czy bhp muszą być jednolite
Od 1 stycznia 2019 r. definicję pojęcia „dokumentacja pracownicza” znajdziemy w art. 94 pkt 9a kodeksu pracy, a zgodnie z nią na powyższe pojęcie składają się akta osobowe pracowników oraz dokumentacja w sprawach związanych ze stosunkiem pracy. Przy czym zgodnie z par. 6 rozporządzenia ministra rodziny pracy i polityki społecznej z 10 grudnia 2019 r. w sprawie dokumentacji pracowniczej (Dz.U. poz. 2369, dalej jako rozporządzenie o dokumentacji) pracodawca ma obowiązek prowadzenia oddzielnie dla każdego pracownika wymienionych w tym przepisie dokumentacji. Dotychczas przyjmowano, że są to cztery dokumentacje, gdyż powyższy paragraf dzieli się na cztery punkty, a zatem wraz z aktami osobowymi obowiązkiem pracodawcy jest prowadzenie łącznie pięciu rodzajów dokumentacji. Na dokumentację pracowniczą poza aktami osobowymi składają się bowiem:
1) dokumentacja dotycząca ewidencjonowania czasu pracy,
2) dokumenty związane z ubieganiem się i korzystaniem z urlopu wypoczynkowego,
3) karty (listy) wypłaconego wynagrodzenia za pracę i innych świadczeń związanych z pracą oraz wnioski pracowników o wypłatę wynagrodzenia do rąk własnych,
4) karty ewidencji przydziału odzieży i obuwia roboczego oraz środków ochrony indywidualnej, a także dokumenty związane z wypłatą ekwiwalentu pieniężnego za używanie własnej odzieży i obuwia oraz ich pranie i konserwację.