Nowy mechanizm wyliczania należności na Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych (PFRON) nie spowoduje uproszczenia, a wręcz skomplikuje system wspierania zatrudnienia pracowników z dysfunkcjami.

Tak uważa Polska Organizacja Pracodawców Osób Niepełnosprawnych (POPON), które negatywnie ocenia propozycje zmian zawarte w projekcie ustawy o zmianie niektórych ustaw w celu ograniczania obciążeń regulacyjnych autorstwa Ministerstwa Przedsiębiorczości i Technologii (MPiT). Przewidziana została w nim modyfikacja art. 21 ustawy z 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (t.j. Dz.U. z 2018 r. poz. 511 ze zm.). Zgodnie z nim, do wpłat na PFRON są zobowiązane firmy, które mają minimum 25 pracowników oraz nie osiągają 6 proc. wskaźnika zatrudnienia osób z dysfunkcjami zdrowotnymi. MPiT proponuje natomiast, aby firmy mające stan zatrudnienia mieszczący się w trzech przedziałach: od 25 do 25,99 pracowników, od 26 do 26,99 podwładnych oraz od 27 do 27,99 osób, płaciły odpowiednio niższą od obecnej, wysokość należności na fundusz.

Jednak zdaniem POPON przyjęcie takiego rozwiązania oznacza, że do prostego obecnie mechanizmu wyliczania kwoty składki na PFRON wprowadzone zostaną dodatkowe elementy, które go skomplikują.

– Wyliczanie stanu zatrudnienia do setnych miejsc po przecinku, stosowanie nigdzie niezdefiniowanego w przepisach „czynnika przeciętnego wynagrodzenia” w różnych wysokościach, w zależności od wielkości pracodawcy jest sprzeczne z ideą zmniejszania obciążeń regulacyjnych – wskazuje Krzysztof Kosiński, wiceprezes POPON.

Organizacja podkreśla, że Polska należy do krajów z najniższym w Europie odsetkiem zatrudnienia osób z niepełnosprawnością, więc wszelkie zmiany mogące mieć wpływ na jego poziom powinny zmierzać do jego zwiększenia. Tymczasem projektowana nowelizacja będzie zachęcać pracodawców do ograniczania zatrudnienia takich podwładnych. POPON argumentuje też, że mechanizm wpłat na PFRON z jednej strony służy motywowaniu do przyjmowania do pracy niepełnosprawnych, a z drugiej pozwala na finansowanie różnych zadań związanych z rehabilitacją społeczną i zawodową. Natomiast przedstawiona przez MPiT zmiana przepisów negatywnie wpłynie na budżet funduszu i może uniemożliwić realizację ważnych programów wsparcia osób z dysfunkcjami zdrowotnymi.

Etap legislacyjny

Konsultacje projektu ustawy