Pracownik został zwolniony z powodu likwidacji firmy i w związku z tym skrócono mu okres wypowiedzenia (z trzech miesięcy do jednego miesiąca). Tymczasem, gdyby pracował do końca, to przysługiwałoby mu już 26 dni urlopu. Czy powinien otrzymać dodatkowy ekwiwalent za niewykorzystany urlop? Firma niestety wypłaciła mi tylko za sześć dni (licząc proporcjonalnie), wychodząc z założenia, że w tym roku nabył prawo do 20 dni urlopu. Czy w takiej sytuacji do okresu uprawniającego do wyższego wymiaru urlopu wlicza się całe wypowiedzenie?

W takim wypadku pracownik ma prawo do 26 dni urlopu i, co za tym idzie, do zwiększonego ekwiwalentu. Trzeba tylko podkreślić, że analizowany problem jest dość skomplikowany - do obrony nadaje się jednak pogląd zaprezentowany w dalszej części wyjaśnienia jako broniący pracownika - słabszej strony stosunku pracy. Jak stanowi art. 1541 par. 1 k.p. do okresu zatrudnienia, od którego zależy prawo do urlopu i wymiar urlopu, wlicza się okresy poprzedniego zatrudnienia, bez względu na przerwy w zatrudnieniu oraz sposób ustania stosunku pracy. W przypadku jednoczesnego pozostawania w dwóch lub więcej stosunkach pracy wliczeniu podlega także okres poprzedniego niezakończonego zatrudnienia w części przypadającej przed nawiązaniem drugiego lub kolejnego stosunku pracy. To poprzednie zatrudnienie jest przy tym klauzulą o charakterze generalnym i możemy ją wytłumaczyć jako „okres zrównany z okresem zatrudnienia”. Tu z kolei wliczamy rozmaite okresy traktowane jak zatrudnienie. Tytułem przykładu można tu wymienić czas pozostawania bez pracy, za który po przywróceniu do pracy przyznano wynagrodzenie lub odszkodowanie. Z pewnością możemy tu jednak również zaliczyć skrócone do miesiąca wypowiedzenie, za które pracodawca wypłacił odszkodowanie w wysokości wynagrodzenia za pozostałą część okresu wypowiedzenia. Naturalnie przekłada się to na ekwiwalent za urlop uzupełniający - z zastrzeżeniem, że nie jest to proste przełożenie, gdyż ekwiwalent liczymy proporcjonalnie, jeśli zatrudnienie ustało w ciągu roku.
ADAM MALINOWSKI
radca prawny
PODSTAWA PRAWNA
■ Art. 1541 ustawy z 26 czerwca 1976 r. Kodeks pracy (t.j. Dz.U. z 1998 r. nr 21, poz. 94 z późn. zm.).