To pracodawca decyduje, czy doradca zawodowy, odpowiedzialny m.in. za podział środków na rehabilitację pracowników, posiada odpowiednie kwalifikacje.
Aby opracować indywidualny program rehabilitacji niepełnosprawnych pracowników, który jest finansowany z zakładowego funduszu rehabilitacji, pracodawca musi powołać specjalną komisję. Zgodnie z rozporządzeniem ministra pracy i polityki społecznej z 19 grudnia 2007 r. o zakładowym funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych (Dz.U. nr 245, poz. 1810) jej członkiem musi być doradca zawodowy. Przepisy nie precyzują jednak, jakie kwalifikacje zawodowe musi posiadać taki specjalista. Firmy nie wiedzą więc, czy legalnie powołują członków komisji i wydają pieniądze na rehabilitację pracowników.
W opinii Biura Pełnomocnika Rządu ds. Osób Niepełnosprawnych to sami pracodawcy muszą ustalić, czy osoba, którą chcą powołać do komisji, ma odpowiednie doświadczenie i kwalifikacje do wykonywania funkcji doradcy zawodowego. Może im w tym pomóc rozporządzenie ministra gospodarki i pracy z 8 grudnia 2004 r. w sprawie klasyfikacji zawodów i specjalności dla potrzeb rynku pracy oraz zakresu jej stosowania (Dz.U. nr 265, poz. 2644). Wynika z niego, że osoby wykonujące ten zawód powinny legitymować się kwalifikacjami uzyskanymi w trakcie studiów wyższych (zawodowych, magisterskich, podyplomowych lub doktoranckich).
Sylwia Boratyńska, dyrektor biura, podkreśla jednak, że klasyfikacja zawarta we wspomnianym rozporządzeniu służy jedynie ujednoliceniu nazewnictwa zawodów związanych z rynkiem pracy. Zawarte w niej definicje nie mogą być traktowane przez pracodawców jako przepisy wskazujące warunki konieczne do wykonywania funkcji doradcy zawodowego.