Pracownik zatrudniony w zadaniowym systemie czasu pracy i pracujący często do późnych godzin wieczornych poszedł w trakcie pracy do fryzjera. Pracodawca dał mu z tego powodu naganę. Czy mógł tak postąpić, mimo że pracownik wywiązuje się ze swoich zadań, często pracuje po 10-12 godzin na dobę i nie otrzymuje za to dodatkowego wynagrodzenia.
Istota zadaniowego czasu pracy polega na tym, że pracodawca nie kontroluje godzin pracy pracownika. Artykuł 140 k.p. stanowi, że w przypadkach uzasadnionych rodzajem pracy lub jej organizacją albo miejscem wykonywania pracy może być stosowany system zadaniowego czasu pracy. Strony stosunku pracy ustalają konkretne zadania do wykonania i czas niezbędny na wywiązanie się z nich przez pracownika. Zgodnie z art. 149 par. 2 k.p. pracodawca nie ewidencjonuje godzin czasu pracy pracownika zatrudnionego w tym systemie. Oznacza to, że pracownik samodzielnie decyduje o tym, o jakiej porze rozpoczyna i kończy pracę w danym dniu, a także kiedy i jak wykorzystuje przerwy. Pracownik rozlicza się z wykonanych zadań nie zaś z pozostawania w dyspozycji pracodawcy w określonych godzinach. W związku z powyższym pracodawca nie może ukarać pracownika naganą za wykorzystanie przerwy w pracy i pójście do fryzjera, bowiem pracownik nie ma, co do zasady, wyznaczonych godzin pracy.
Niestety, pracodawcy często mylnie uznają, że wprowadzenie zadaniowego czasu pracy pozwala na niewynagradzanie dodatkowo pracy nadliczbowej. Jest to pogląd błędny, bowiem czas pracy pracownika zatrudnionego w zadaniowym systemie czasu pracy, jak i pracownika zatrudnionego w systemie podstawowym, nie może przekraczać norm czasu pracy (8 godzin na dobę i przeciętnie 40 godzin w pięciodniowym tygodniu pracy). Jeśli zadania pracownika zatrudnionego w systemie zadaniowym nie mogą zostać wykonane w tych normach, to przysługuje mu wynagrodzenie wraz z dodatkiem za pracę nadliczbową. Zgodnie z wyrokiem Sądu Najwyższego z 15 marca 2006 r. (II PK 165/05) w razie stosowania systemu zadaniowego czasu pracy to pracodawca powinien wykazać, że powierzył pracownikowi zadania możliwe do wykonania w czasie pracy wynikającym ze wspomnianych norm czasu pracy. Jeśli więc pracownik wykonuje pracę przez 10-12 godzin dziennie i sytuacja ta się często powtarza, to normy czasu pracy są przekraczane i pracodawca powinien zwrócić na ten fakt uwagę. Możliwe jest, że pracownik jest nieefektywny i że wykorzystuje czas pracy w sposób nieprawidłowy, ale możliwe jest i to, że liczba powierzonych mu zadań jest zbyt duża i wówczas pracodawca powinien dostosować ją do norm czasu pracy, a w szczególności wynagrodzić pracownika za pracę ponadnormatywną lub udzielić czasu wolnego.