Zasiłek macierzyński w Hiszpanii przysługuje rodzicom korzystającym z urlopu macierzyńskiego, urlopu związanego z adopcją lub sprawowaniem opieki w ramach rodziny zastępczej. Prawo do zasiłku przysługuje rodzicom bez względu na formę zatrudnienia.
Beneficjentami zasiłku macierzyńskiego w Hiszpanii mogą być rodzice zatrudnieni u pracodawcy. Mogą też pracować na część etatu lub w ramach szkolenia. Zasiłek przyznawany jest osobom korzystającym z urlopu macierzyńskiego, urlopu związanego z adopcją lub urlopem wychowawczym. Ze świadczenia może korzystać zarówno matka, jak i ojciec.

Dla kogo zasiłek

Generalna zasada stanowi, że zasiłek przysługuje przez 180 dni od daty narodzin dziecka. Innym tytułem dającym prawo do korzystania z zasiłku macierzyńskiego jest urlop z powodu adopcji lub opieki w ramach rodziny zastępczej (nawet jeśli ta opieka jest tymczasowa). Dotyczy dziecka do szóstego roku życia oraz pomiędzy 6 a 18 rokiem życia, jeśli jest ono niepełnosprawne (co najmniej 33 proc. niepełnosprawności).
Prawo do zasiłku macierzyńskiego otrzymuje się od daty porodu lub od daty rozpoczęcia urlopu macierzyńskiego, w zależności od tego, co następuje wcześniej. Matka może również zrezygnować na rzecz ojca z urlopu macierzyńskiego (maksymalnie do dziesięciu tygodni). Wtedy zasiłek przechodzi na ojca. Nabywa on też prawo do świadczenia w przypadku śmierci matki dziecka. Matka musi jednak spełniać wszystkie wymagania i być objęta systemem opieki społecznej. Jeżeli matka umiera podczas porodu lub po nim, ojciec ma prawo do zasiłku macierzyńskiego, jeżeli tylko spełnia wszystkie związane z tym wymogi. Nie ma w tym przypadku znaczenia, czy matka była objęta systemem opieki społecznej. Specjalne środki finansowe przyznawane są przy okazji narodzin dzieci z ciąży mnogiej, adopcji lub opieki nad dzieckiem sprawowanej w ramach rodziny zastępczej. Trafia on do pracowników, którzy odbierają zasiłek macierzyński.

Opłacanie składek społecznych

Prawo hiszpańskie różnicuje możliwość otrzymania zasiłku od okresu opłacania składek oraz wieku osób uprawnionych. Jeśli pracownik przed narodzinami dziecka nie ukończył 21 lat (dotyczy to także oficjalnej decyzji o adoptowaniu dziecka lub przyznaniu opieki nad nim w ramach rodziny zastępczej), nie jest wymagany żaden okres opłacania składek.
Jeżeli pracownik ma ukończone 21 lat, ale nie więcej niż 26 lat, wówczas minimalny okres opłacania składek wynosi 90 dni w ciągu siedmiu lat bezpośrednio przed otrzymaniem prawa do urlopu macierzyńskiego lub 180 dni w ciągu całego okresu pracy.
Jeśli natomiast pracownik ukończył 26 lat, musi legitymować się okresem opłacania składek wynoszącym odpowiednio 180 dni lub 360 dni.

Wysokość zasiłku

Wysokość zasiłku jest pochodną zarobków i tym samym wysokości opłacanych składek pracownika w miesiącu poprzedzającym otrzymanie prawa do świadczenia. Jeśli pracownik zaczął pracować w firmie w tym samym miesiącu, w którym rozpoczął się urlop, podstawa naliczana jest za ten właśnie miesiąc. Jeżeli rodzice korzystają z urlopu macierzyńskiego jednocześnie lub kolejno, zasiłek określany jest dla każdego z nich na podstawie podstawy każdego z nich z osobna. Jeżeli rodzic zatrudniony jest u więcej niż jednego pracodawcy, nalicza się składki u każdego pracodawcy, i ma wtedy zastosowanie pułap dla wysokości przyznanego świadczenia. W przypadku rodziców pracujących w niepełnym wymiarze godzin, niezależnie od przepracowanego czasu, nalicza się podstawę poprzez dzielenie kwoty składek z ostatnich miesięcy przed pobraniem świadczenia przez 365. Jeśli pracownik nie przepracował jeszcze roku, kwotę uzyskaną ze składek dzieli się przez adekwatną liczbę przepracowanych dni.
Jeżeli pracownik zatrudniony jest w ramach szkolenia, stawka wynosi 75 proc. stawki podstawowej, adekwatnej do przepracowanego czasu.
Ważne!
Zasiłek macierzyński może być pobierany tylko przez jednego z rodziców. W przypadku narodzin dziecka o tym, kto będzie odbierał świadczenie, decyduje matka. Jeśli jest to adopcja lub opieka w ramach rodziny zastępczej, decyzja ta podejmowana jest przez oboje rodziców