Pracodawca zmienił regulamin wynagradzania na niekorzyść pracowników. Czy w takiej sytuacji może wręczyć wypowiedzenie zmieniające pracownikom zatrudnionym na czas określony, których umowy nie zawierają klauzul o możliwości ich wcześniejszego wypowiedzenia.
Zmiana regulaminu wynagradzania nie powoduje automatycznej zmiany warunków wynagrodzenia poszczególnych pracowników. W sytuacji wprowadzania takich zmian, na podstawie art. 772 par. 5 k.p., stosuje się odpowiednio art. 24113 k.p. Zgodnie z par. 2 tego przepisu postanowienia regulaminu mniej korzystne dla pracowników wprowadza się w drodze wypowiedzenia pracownikom dotychczasowych warunków umowy o pracę. Jednakże w przypadku wypowiedzenia uzasadnionego zmianą układu zbiorowego (jak również regulaminu wynagradzania) nie mają zastosowania przepisy ograniczające dopuszczalność wypowiadania warunków takiej umowy lub innego aktu stanowiącego podstawę nawiązania stosunku pracy.
Oznacza to, moim zdaniem, że przepis ten znosi zastosowanie zarówno przepisów związanych z tzw. szczególną ochroną przed wypowiedzeniem (np. osób przebywających na urlopach, czy też osób w wieku przedemerytalnym), jak i w przypadku umów na czas nieokreślony, przepisów o tzw. powszechnej ochronie stosunku pracy, czyli konieczności uzasadniania i konsultacji wypowiedzenia ze związkami zawodowymi. Pracodawca powinien jednak przestrzegać przepisów o równym traktowaniu pracowników (por. wyrok Sądu Najwyższego z 14 lutego 2006 r., III PK 109/05, OSNP 2007/1-2/5) oraz składać oświadczenie o wypowiedzeniu warunków umowy o pracę w odpowiedniej formie.
Należy także przyjąć, że art. 24113 par. 2 k.p. stanowi podstawę do wypowiadania warunków pracy i płacy, w związku ze zmianą regulaminu wynagradzania lub układu zbiorowego, pracownikom zatrudnionym na podstawie umowy na czas określony, nawet jeśli umowa nie przewidywała możliwości wypowiedzenia tej umowy. Inna interpretacja stałaby w sprzeczności z art. 183a par. 1 k.p., nakazującym m.in. równe traktowanie pracowników ze względu na zatrudnienie ich na czas określony lub nieokreślony oraz mogłaby naruszać art. 183c par. 1 k.p., przewidujący prawo pracowników do jednakowego wynagrodzenia za jednakową pracę lub za pracę o jednakowej wartości. W tej bowiem sytuacji pracownicy zatrudnieni na czas nieokreślony, których warunki zostałyby dostosowane do nowych, mniej korzystnych postanowień regulaminu wynagradzania byliby w znacznie gorszej sytuacji od pracowników zatrudnionych na czas określonych, co stanowiłoby podstawę do wysuwania przez nich roszczeń względem pracodawcy przewidzianych w przepisach k.p. o równym traktowaniu w zatrudnieniu.