Pracodawca może studiującemu pracownikowi udzielić wielu świadczeń. Muszą jednak one zostać skonkretyzowane w umowie. Jeśli pracownik nie wywiąże się z przyjętych zobowiązań przepracowania w firmie określonego czasu, może zostać zobowiązany do zwrotu dofinansowania studiów.

Czy firma może pokryć koszt studiów

Pracownik zatrudniony w spółce z o.o. w dziale księgowości postanowił rozpocząć studia podyplomowe w szkole wyższej na kierunku związanym z pozyskiwaniem środków pomocowych z UE. Już po zapisaniu się na studia postanowił zwrócić się do pracodawcy o dofinansowanie przynajmniej części czesnego. Czy firma może sfinansować studia, jeśli sama nie wysłała na nie pracownika?
Tak
Pracodawca ma wręcz obowiązek ułatwiania pracownikom podnoszenia kwalifikacji zawodowych. Wynika to z art. 17 k.p. i art. 94 pkt 6 kodeksu pracy. Obowiązek ten nie jest jednak tożsamy z powinnością ponoszenia kosztów dokształcania pracownika. Podnoszenie kwalifikacji pracownika może się odbywać w różnych formach i pracodawca nie ma możliwości, aby zabronić mu doskonalenia zawodowego, jeśli robi to w czasie wolnym od pracy. Pracodawca może jednak zdecydować o pomocy finansowej dla pracownika chcącego podnieść kwalifikacje. Udział pracodawcy w doskonaleniu zawodowym pracowników może przybrać dwojaką postać. Po pierwsze, pracodawca może skierować pracownika do pobierania nauki. Druga możliwość wiąże się z pomocą udzieloną pracownikowi podejmującemu kształcenie z własnej inicjatywy. W każdym z tych przypadków pracodawca nie ma jednak obowiązku partycypowania w kosztach związanych z podjęciem nauki przez pracownika. Pracodawca, który skierował pracownika na podjęcie nauki, może jednak zwrócić pracownikowi koszty przejazdu, zakwaterowania i wyżywienia na zasadach obowiązujących przy podróżach służbowych na obszarze kraju, jeżeli nauka odbywa się w innej miejscowości niż miejsce zamieszkania i miejsce pracy pracownika, pokryć koszty podręczników i innych materiałów szkoleniowych, pokryć opłaty za naukę, pobierane przez szkołę. Jeśli pracownik podejmuje naukę bez skierowania pracodawcy, może uzyskać od pracodawcy takie same świadczenia.
Podstawa prawna
• Par. 4 rozporządzenia ministra edukacji narodowej oraz ministra pracy i polityki socjalnej z 12 października 1993 r. w sprawie zasad i warunków podnoszenia kwalifikacji zawodowych i wykształcenia ogólnego dorosłych (Dz.U. nr 103 poz. 472 z późń. zm.), zwanego dalej rozporządzeniem.