Od 1 stycznia miesięczne minimalne wynagrodzenie za pracę wyniesie 2100 zł. Wraz z nim wzrosną też niektóre świadczenia ze stosunku pracy odpowiadające kwocie minimalnej płacy lub jej wielokrotności, a także podstawy, progi i wskaźniki obowiązujące w prawie pracy oraz ubezpieczeniach społecznych obliczane od jej wysokości
Inne świadczenia i należności / Dziennik Gazeta Prawna
Dziennik Gazeta Prawna
Wysokość wynagrodzenia pracownika zatrudnionego w pełnym miesięcznym wymiarze czasu pracy nie może być niższa od wysokości minimalnego wynagrodzenia, które corocznie ustala Rada Ministrów w porozumieniu z Radą Dialogu Społecznego.
Od 1 stycznia 2018 r. wynagrodzenie minimalne dla pracowników pełnoetatowych wyniesie 2100 zł (w 2017 r. było to 2000 zł). Przyszłoroczna wysokość minimalnego wynagrodzenia została ustanowiona w rozporządzeniu Rady Ministrów z 12 września 2017 r. w sprawie wysokości minimalnego wynagrodzenia za prace? oraz wysokości minimalnej stawki godzinowej w 2018 r.
Od nowego roku więcej zarobią też osoby wykonujące pracę na podstawie umów-zleceń oraz umów o świadczenie usług, do których mają zastosowanie przepisy o zleceniu. Minimalna stawka godzinowa wzrośnie z obecnych 13 zł do 13,70 zł. Ta kwota została uzyskana przy użyciu wskaźnika: 2100 zł : 2000 zł = 1,05 x 13 zł =13,65 zł; po zaokrągleniu 13,70 zł.
Większe koszty pracodawcy
Przepisy nie przewidują podziału na wynagrodzenie brutto i netto. To ostatnie to pojęcie techniczne, istotne z punktu widzenia pracownika, dla którego liczy się, jaką kwotę rzeczywiście ma do dyspozycji. Natomiast w przepisach termin wynagrodzenie domyślnie oznacza pełną wyjściową kwotę, włącznie z zawartymi w niej narzutami, jak składki na ubezpieczenia społeczne, zdrowotne oraz zaliczka na podatek dochodowy, które pracodawca musi ściągnąć i wpłacić do ZUS oraz urzędu skarbowego za pracownika. Przejście od brutto do netto wymaga zastosowania na liście płac ustawowych wskaźników podatkowo-składkowych, tj. miesięcznej normy kosztów uzyskania przychodów, uwzględnienia bądź nie kwoty zmniejszającej podatek i stawki podatku z tabeli 2-stopniowej skali podatkowej oraz stóp procentowych składek na poszczególne ryzyka ubezpieczeń. W przyszłym roku parametry te ponownie nie ulegną zmianom, wobec czego wynagrodzenie minimalne netto dla pracownika zatrudnionego w pełnym wymiarze czasu pracy mającego prawo do:
1) kosztów uzyskania przychodów w wysokości 111,25 zł,
2) kwoty zmniejszającej podatek (przez złożenie w zakładzie pracy oświadczenia PIT-2 przed pierwszą wypłatą w danym roku podatkowym)
– wyniesie 1530 zł, co wynika ze wzorcowej listy płac. [TABELA 1]
TABELA 1. Lista płac

Wzrost stawki płacy minimalnej oznacza podwyżkę kosztów pracodawcy. Koszt pracy jednego pracownika to wynagrodzenie miesięczne brutto oraz koszt składek na rzecz ZUS, finansowanych przez pracodawcę jako płatnika:
wskładka emerytalna – 9,76 proc.,
wskładka rentowa – 6,5 proc.,
wFundusz Pracy – 2,45 proc.,
wFundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych – 0,1 proc.
Pracodawca opłaca również pełną składkę na ubezpieczenie wypadkowe zróżnicowaną co do wysokości w zależności od liczby ubezpieczonych i zagrożeń zawodowych. Dla uproszczenia, w naszej kalkulacji przedstawiającej koszt zatrudnienia pracownika wynagradzanego stawką minimalną w 2017 r. i 2018 r., została przyjęta składka wypadkowa w wysokości 1,8 proc. [TABELA 2]
TABELA 2. Koszty pracodawcy

Z kalkulacji tej wynika, że od nowego roku pracodawca zatrudniający pracownika z minimalnym wynagrodzeniem będzie musiał miesięcznie wyłożyć o 120,61 zł więcej niż w roku bieżącym (2532,81 zł – 2412,20 zł).
Wzrosną również koszty pracy z tytułu umów-zleceń. Wyższa minimalna stawka godzinowa to także wzrost kosztów ubezpieczeniowych. [TABELA 3]
TABELA 3. Więcej zapłaci też zleceniodawca
Załóżmy, że zleceniobiorca – zgodnie z ewidencją godzin – wykonywał swoje zadania przez 100 godzin. W 2017 r. wynagrodzenie z zastosowaniem minimalnej stawki godzinowej wynosi 1300 zł, a w 2018 r. będzie to 1370 zł. Jeśli zleceniobiorca podlega obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalno-rentowym, koszt składek i wynagrodzenia za jedną godzinę po stronie zlecającego będzie się kształtował na następującym poziomie:

Koszt pracy zleceniobiorcy wzrośnie o 0,83 zł (16,19 zł – 15,36 zł).
Niejedna kwota netto
Mimo że obowiązuje jedna kwota brutto pensji minimalnej, a sposób obliczania miesięcznych zaliczek na podatek jest taki sam dla dochodów ze stosunku pracy, to można wyróżnić aż cztery kwoty netto. Wynika to z tego, że istnieją dwie normy kosztów uzyskania przychodów (podstawowe 111,25 zł i podwyższone 139,06 zł dla dojeżdżających do pracy z innej miejscowości), które pomniejszają przychód, natomiast zaliczka podatkowa zależy od złożenia lub nie, w odpowiednim czasie, oświadczenia PIT-2 w sprawie stosowania kwoty zmniejszającej podatek (ulga podatkowa).
Płatnik zmniejsza zaliczkę w wysokości 18 proc. o kwotę stanowiącą 1/12 kwoty zmniejszającej podatek określonej w pierwszym przedziale obowiązującej skali podatkowej, jeżeli pracownik przed pierwszą wypłatą wynagrodzenia w roku podatkowym złoży zakładowi pracy oświadczenie według ustalonego wzoru (PIT-2), w którym stwierdza, że:
1) nie otrzymuje emerytury lub renty za pośrednictwem płatnika;
2) nie osiąga dochodów z tytułu członkostwa w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną;
3) nie osiąga dochodów, od których jest zobowiązany opłacać zaliczki samodzielnie, tj. z własnej działalności gospodarczej, najmu lub dzierżawy;
4) nie otrzymuje świadczeń pieniężnych wypłacanych z Funduszu Pracy lub z Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych;
5) ten zakład pracy jest właściwy do stosowania tego zmniejszenia.
Niezłożenie oświadczenia w ogóle lub złożenie go po terminie (po pierwszej wypłacie w roku podatkowym) oznacza, że płatnik poprzestaje na obliczeniu zaliczki na podatek, stosując do podstawy opodatkowania (dochodu) odpowiednią stopę procentową podatku z tabeli skali. Kwotę zaliczki do zapłaty na rzecz urzędu skarbowego wyznacza się, odliczając od niej składkę zdrowotną w wysokości 7,75 proc. i zaokrąglając zaliczkę do pełnych złotych. Stosowanie bądź nie tej kwoty zmniejszającej również ma więc wpływ na wysokość wynagrodzenia netto. Im wyższa zaliczka, tym mniej do wypłaty dla pracownika. Kolejna tabela przedstawia kwoty netto minimalnego wynagrodzenia za pracę w 2018 r. dla wszystkich wariantów w zakresie obliczania podatku. [TABELA 4]
TABELA 4. Wynagrodzenia w kwotach netto dla pracownika w 2018 roku

Stosownie do wielkości etatu
Jeżeli pracownik jest zatrudniony w niepełnym miesięcznym wymiarze czasu pracy, to wysokość minimalnego wynagrodzenia ustala się w kwocie proporcjonalnej do liczby godzin pracy przypadającej do przepracowania przez pracownika w danym miesiącu, biorąc za podstawę wysokość minimalnego wynagrodzenia ustalonego dla pełnego etatu (art. 8 ust. 1 ustawy o minimalnym wynagrodzeniu za pracę). Prawidłowe ustalenie wynagrodzenia minimalnego dla niepełnoetatowca wymaga pomnożenia stawki wynagrodzenia, tj. 2100 zł, przez liczbę godzin do przepracowania w danym miesiącu odpowiednią dla części etatu i podzieleniu przez liczbę godzin do przepracowania w tym miesiącu dla pełnego etatu. [TABELA 5]
TABELA 5. Niepełne wymiary czasu pracy

* Wszystkie możliwe warianty dla różnych miesięcy w 2018 r.
Pensja na przełomie roku
Pracownicy wynagradzani stawką minimalną mają zagwarantowaną wyższą kwotę od 1 stycznia 2018 r. Oznacza to, że wynagrodzenie za grudzień 2017 r. wypłacone w styczniu 2018 r. zgodnie z przyjętym w firmie terminem wypłat przesuniętym na miesiąc następny przysługuje jeszcze w wysokości obowiązującej w 2017 r. Wynagrodzenie przysługuje bowiem za pracę wykonaną w danym okresie, czyli w grudniu. Od wynagrodzenia należnego za grudzień wypłaconego w styczniu w stawce grudniowej należy też opłacić składkę na FP. Cały czas mamy bowiem do czynienia z wynagrodzeniem minimalnym, które jest wyznacznikiem w zakresie obowiązku opłacania bądź nie składki na ten fundusz. Termin wypłat decyduje natomiast o tym, do którego roku podatkowego zaliczony zostanie przychód podatnika. Dla celów poboru zaliczki na podatek i składek ubezpieczeniowych wynagrodzenie wypłacone (postawione do dyspozycji) w styczniu (za grudzień) stanowi przychód stycznia, czyli już nowego roku podatkowego. Oznacza to, że pobory otrzymane w styczniu należy wykazać w informacji PIT-11 za nowy rok podatkowy, czyli 2018 r.
W umowie o pracę
Wynagrodzenie za pracę jest obowiązkowym elementem umowy o pracę. W przypadku wynagrodzenia minimalnego może być ono wskazane kwotowo w wysokości obowiązującej w roku zatrudnienia lub opisowo, czyli bez określenia konkretnej kwoty.
W pierwszym przypadku trzeba pamiętać, że co roku, gdy płaca minimalna wzrasta, zmieniają się warunki płacowe wszystkich podwładnych tak opłacanych. Aktualizację umowy przeprowadza się przez sporządzenie aneksu do umowy o pracę (porozumienie zmieniające). W tej sytuacji pracodawca musi jeszcze wprowadzić zmiany w regulaminie wynagradzania, jeśli aneks odnosi się do minimalnego wynagrodzenia obowiązującego w danym roku. Zmianę w regulaminie wynagradzania wprowadza się na ogólnych zasadach, tzn. nowa regulacja wchodzi w życie po upływie dwóch tygodni od zaznajomienia z nią pracowników w sposób przyjęty u danego pracodawcy. Jednak nawet gdyby pracodawca nie dopełnił formalności w tym zakresie i nie zmienił treści umowy, to i tak musi wypłacać pracownikom nowe minimalne wynagrodzenie.
Skoro z urzędu (ustawowo co roku) rośnie płaca minimalna, to prostszym rozwiązaniem dla pracodawcy jest wprowadzenie do umowy o pracę zapisu, że pracownikowi przysługuje wynagrodzenie minimalne, bez podawania stawki. Nie trzeba wtedy zmieniać umów o pracę. Takie sformułowanie oznacza, że automatycznie pracownik nabywa prawo do aktualnego minimum. Zaleca się jednak poinformowanie pracownika, najlepiej na piśmie, o bieżącej wysokości minimalnego wynagrodzenia.
Inne skutki ustawowej podwyżki
Coroczny wzrost wynagrodzenia minimalnego wpływa również na wysokość innych obowiązkowych świadczeń i należności, których podstawą jest płaca minimalna, jej część lub wielokrotność. Kwota tego wynagrodzenia funkcjonuje również jako graniczna, np. przy dokonywaniu potrąceń z wynagrodzenia, a w przepisach ubezpieczeniowych także jako podstawa wymiaru składek na ZUS z niektórych tytułów
I. DODATEK ZA PRACĘ W PORZE NOCNEJ
Pracownikowi wykonującemu pracę w porze nocnej przysługuje specjalny dodatek do wynagrodzenia za każdą godzinę pracy w porze nocnej, w wysokości 20 proc. stawki godzinowej wynikającej z minimalnego wynagrodzenia za pracę. Oblicza się go, dzieląc minimalną stawkę przez wymiar czasu pracy ustalony dla każdego miesiąca zgodnie z art. 130 k.p. Dodatek jest zmienny, bo stanowi 20 proc. otrzymanej stawki godzinowej, która w każdym miesiącu może być inna. W 2018 r. wysokość dodatku będzie się wahała między 2,28 zł a 2,76 zł. [TABELA 6]
TABELA 6. Dodatek za pracę w porze nocnej w 2018 roku

II. PODSTAWA WYMIARU ZASIŁKÓW
Podstawa wymiaru zasiłku chorobowego z tytułu pracy w pełnym wymiarze czasu pracy nie może być niższa od kwoty minimalnego wynagrodzenia pracowników, po pomniejszeniu o kwotę odpowiadającą stopie procentowej składek na ubezpieczenia społeczne w części finansowanej ze środków pracownika. W przypadku pracowników zatrudnionych w niepełnym wymiarze czasu pracy podstawa ulega odpowiednio zmniejszeniu, proporcjonalnie do wymiaru etatu. Powyższe zasady mają zastosowanie przy ustalaniu podstawy wymiaru wynagrodzenia chorobowego i takich świadczeń, jak zasiłek macierzyński.
Najniższa podstawa wymiaru zasiłków nie ma zastosowania do ubezpieczonych będących pracownikami, do których wynagrodzenia nie mają zastosowania przepisy ustawy o minimalnym wynagrodzeniu za pracę, np. pracowników młodocianych, a także do zleceniobiorców czy osób prowadzących działalność gospodarczą. [TABELA 7]
TABELA 7. Najniższa podstawa wymiaru zasiłków z ubezpieczenia społecznego

Pracownikom wynagradzanym stawką minimalną, którzy będą chorować na przełomie roku (np. grudzień – styczeń), oraz tym, którzy zachorują 1 stycznia 2018 r. lub później, przysługuje świadczenie zasiłkowe z podstawy podwyższonej do tej najniższej.
III. SKŁADKI DLA NOWYCH FIRM
Od 1 stycznia 2018 r. wzrośnie też najniższa podstawa wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne dla osób rozpoczynających działalność pozarolniczą. I tak podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe ubezpieczonych prowadzących pozarolniczą działalność na podstawie przepisów o swobodzie działalności gospodarczej lub przepisów szczególnych (w tym wspólników spółek cywilnych), w okresie pierwszych 24 miesięcy kalendarzowych od dnia rozpoczęcia wykonywania działalności gospodarczej stanowi zadeklarowana kwota nie niższa jednak niż 30 proc. kwoty minimalnego wynagrodzenia.
Podstawa wymiaru w tej wysokości nie ma jednak zastosowania do osób, które:
1) prowadzą lub w okresie ostatnich 60 miesięcy kalendarzowych przed dniem rozpoczęcia wykonywania działalności gospodarczej prowadziły pozarolniczą działalność;
2) wykonują działalność gospodarczą na rzecz byłego pracodawcy, na rzecz którego przed dniem rozpoczęcia działalności gospodarczej w bieżącym lub w poprzednim roku kalendarzowym wykonywały w ramach stosunku pracy lub spółdzielczego stosunku pracy czynności wchodzące w zakres wykonywanej działalności gospodarczej.
W 2018 r. minimalna podstawa będzie wynosiła 630 zł (2100 zł x 30 proc.), co oznacza jej wzrost o 30 zł w stosunku do 2017 r. (600 zł). Preferencyjna podstawa wymiaru nie dotyczy składki na ubezpieczenie zdrowotne. [TABELA 8, S. C8]
TABELA 8. Najniższa podstawa wymiaru składek dla nowych przedsiębiorców

IV. KWOTY WOLNE OD POTRĄCEŃ
Wynagrodzenie za pracę podlega ochronie przed potrąceniami. Ochrona ta przejawia się m.in. przestrzeganiem kwot wolnych od potrąceń, które zapewniają pracownikowi pewne minimum środków finansowych na zaspokojenie potrzeb życiowych. Obowiązują one zarówno przy potrąceniach przymusowych (np. na podstawie tytułów wykonawczych), jak i dobrowolnych, co do których wymagana jest pisemna zgoda pracownika. Wyjątkiem są należności alimentacyjne, przy których pracodawca nie musi zapewnić kwoty gwarantowanej. Wysokość kwot wolnych jest uzależniona od rodzaju ściąganej należności.
Potrącenia przymusowe
Z wynagrodzenia za pracę – po odliczeniu składek na ubezpieczenia społeczne, zdrowotne oraz zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych – podlegają potrąceniu tylko następujące należności:
1) sumy egzekwowane na mocy tytułów wykonawczych na zaspokojenie świadczeń alimentacyjnych;
2) sumy egzekwowane na mocy tytułów wykonawczych na pokrycie należności innych niż świadczenia alimentacyjne;
3) zaliczki pieniężne udzielone pracownikowi;
4) kary pieniężne przewidziane w art. 108 k.p. (kary porządkowe).
Powyższych potrąceń dokonuje się w podanej kolejności, bez zgody pracownika. Wolna od potrąceń jest kwota wynagrodzenia za pracę w wysokości:
1) minimalnego wynagrodzenia za pracę ustalanego na podstawie odrębnych przepisów, przysługującego pracownikom zatrudnionym w pełnym wymiarze czasu pracy, po odliczeniu składek na ubezpieczenia społeczne, zdrowotne oraz zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych – przy potrącaniu sum egzekwowanych na mocy tytułów wykonawczych na pokrycie należności innych niż świadczenia alimentacyjne (innymi słowy – 100 proc. wynagrodzenia minimalnego netto);
2) 75 proc. wynagrodzenia określonego wyżej – przy potrącaniu zaliczek pieniężnych udzielonych pracownikowi;
3) 90 proc. wynagrodzenia w wysokości j.w. – przy potrącaniu kar pieniężnych przewidzianych w art. 108 k.p. [TABELA 9]
TABELA 9. Kwoty wolne od potrąceń przymusowych w 2018 roku

*KUP – koszty uzyskania przychodu
Potrącenia dobrowolne
Przy potrąceniach dobrowolnych, na dokonywanie których pracownik musi wyrazić pisemną zgodę, również stosuje się kwoty wolne. Bez takiej zgody lub bez zachowania wymaganej formy pracodawca nie ma prawa uszczuplić żadnej należności ani na swoją rzecz, ani innych podmiotów. Wysokość kwot wolnych zależy od tego, na czyją rzecz potrącenia są dokonywane. I tak wolna od potrąceń jest kwota wynagrodzenia za pracę w wysokości:
1) 100 proc. wynagrodzenia minimalnego netto – przy potrącaniu należności na rzecz pracodawcy,
2) 80 proc. kwoty określonej w pkt 1 – przy potrącaniu innych należności niż określone wyżej (innych niż na rzecz pracodawcy, np. składka dla związków zawodowych, składka z tytułu polisy grupowego ubezpieczenia na życie). [TABELA 10]
U niepełnoetatowców
Jeżeli pracownik jest zatrudniony w niepełnym wymiarze czasu pracy, kwoty wolne ulegają zmniejszeniu proporcjonalnie do wymiaru czasu pracy. Dotyczy to obu rodzajów potrąceń, tj. zarówno przymusowych, jak i dobrowolnych. Wynika to odpowiednio z art. 871 par. 2 k.p. oraz z pisma GIP z 22 lutego 2011 r. (znak GPP-364-4560-8-1/11/PE/RP). Kwotę wolną oblicza się, ustalając najpierw kwotę wynagrodzenia minimalnego brutto dla odpowiedniej części etatu, a następnie odliczając od niej składki i zaliczkę na podatek. Tak uzyskana kwota netto to kwota wolna. [TABELA 11]
TABELA 11. Kwoty wolne od potrąceń w wysokości 100-proc. wynagrodzenia minimalnego dla wybranych części etatu

*KUP – koszty uzyskania przychodu
Kwota wolna na przełomie roku
Przy dokonywaniu potrąceń z wynagrodzeń wypłaconych w 2018 r., ale należnych za rok 2017, stosuje się nowe kwoty wolne, czyli obowiązujące od 1 stycznia 2018 r., obliczone według wyższego minimalnego wynagrodzenia. Główny Inspektorat Pracy wyjaśnił, że kwotę wolną od potrąceń należy wyznaczyć według minimalnego wynagrodzenia obowiązującego w roku, w którym ma miejsce wypłata świadczenia, niezależnie od tego, za jaki okres ono przysługuje (pismo GIP z 26 stycznia 2011 r., znak GPP-364-4560-3-1/11/PE/RP). Jeżeli w styczniu 2018 r. zostałoby wypłacone – oprócz wynagrodzenia bieżącego lub grudniowego z terminem styczniowym – wynagrodzenie zaległe za 2017 r., tj. wypłacone z opóźnieniem, to należy zastosować dwie kwoty wolne – starą z 2017 r. i nową z 2018 r.
Ważne
Od nowego roku dla osób pracujących na podstawie umów-zleceń oraz umów o świadczenie usług, do których mają zastosowanie przepisy o zleceniu, minimalna stawka godzinowa wzrośnie z obecnych 13 zł do 13,70 zł.
Inne świadczenia i należności
Istnieją także inne świadczenia i należności, których wysokość jest uzależniona od obowiązującego wynagrodzenia minimalnego. Należą do nich:
maksymalna odprawa pieniężna przysługująca pracownikom z tytułu rozwiązania stosunku pracy z przyczyn innych niż te dotyczące pracownika – 31 500 zł (15-krotność minimalnej stawki);
odszkodowanie dla pracowników, wobec których pracodawca naruszył zasadę równego traktowania w zatrudnieniu – nie niższe niż 2100 zł;
odszkodowanie dla pracownika, który rozwiązał umowę o pracę z powodu mobbingu – nie mniej niż 2100 zł;
minimalne wynagrodzenie za czas gotowości do pracy i przestoju – 2100 zł;
wynagrodzenie gwarancyjne za niewykonywanie pracy z powodu rozkładu czasu pracy – nie niższe niż 2100 zł dla pracownika zatrudnionego w pełnym wymiarze czasu pracy, wynagradzanego w inny sposób niż stałą stawką miesięczną;
świadczenie pieniężne z tytułu odpłatnej umowy o praktykę absolwencką – 4200 zł (2-krotność minimalnej stawki);
minimalna podstawa wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne z tytułu zawartej umowy-zlecenia, w której odpłatności w ogóle nie określono lub określono, ale inaczej niż kwotowo, w kwotowej stawce godzinowej lub akordowej albo prowizyjnie – 2100 zł;
podstawa wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe dla osób sprawujących osobistą opiekę nad dzieckiem bądź będących osobami duchownymi podlegającymi z tego tytułu ubezpieczeniom społecznym przez okres co najmniej sześciu miesięcy – 2100 zł;
minimalna podstawa wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe dla pracowników przebywających na urlopach wychowawczych – 1575 zł (2100 zł x 75 proc.);
minimalna podstawa wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalno-rentowe dla osób podlegających im dobrowolnie, niemających żadnego tytułu do ubezpieczeń obowiązkowych – 2100 zł;
podstawa wymiaru składki na obowiązkowe ubezpieczenie emerytalne dla osób fizycznych, które na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej są osobami sprawującymi osobistą opiekę nad dzieckiem, a które nie spełniają warunków do podlegania obowiązkowym ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym, m.in. z tytułu działalności gospodarczej lub współpracy przy niej, umowy-zlecenia lub współpracy przy niej (nie mają tytułów wymienionych w art. 6a ust. 1 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych) – 1575 zł (75 proc. minimalnego wynagrodzenia);
maksymalna jednorazowa refundacja składek na ubezpieczenia społeczne z tytułu zatrudnienia skierowanego bezrobotnego – 6300 zł (300 proc. minimalnego wynagrodzenia). ⒸⓅ
Podstawa prawna
Rozporządzenie Rady Ministrów z 12 września 2017 r. w sprawie wysokos´ci minimalnego wynagrodzenia za prace? oraz wysokos´ci minimalnej stawki godzinowej w 2018 r. (Dz.U. poz. 1747).
Art. 45 i 47 ustawy z 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (t.j. Dz.U. z 2017 r. poz. 1368).
Art. 871 par. 1 i 2, art. 91, art. 92 par. 1 i 2, art. 129 par. 5, art. 130, art. 1518 ustawy z 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (t.j. Dz.U. z 2016 r. poz. 1666 ze zm.).
Art. 8 ust. 4 ustawy z 13 marca 2003 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników (t.j. Dz.U. z 2016 r. poz. 1474).
Art. 6 ustawy z 10 października 2002 r. o minimalnym wynagrodzeniu za pracę (t.j. Dz.U. z 2017 r. poz. 847).
Art. 5 ustawy z 17 lipca 2009 r. o praktykach absolwenckich (Dz.U. nr 127, poz. 1052 ze zm.).
Art. 47 ustawy z 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (t.j. Dz.U. z 2017 r. poz. 1065 ze zm.).
Art. 6a ust. 1, art. 18 ust. 5d, ust. 7, ust. 14, art. 18a, art. 18b ustawy z 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (t.j. Dz.U. z 2017 r. poz. 1778 ze zm.).