Przedstawiamy czwartą, ostatnią część komentarza do przepisów ustawy z 30 października 2002 r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych (t.j. Dz.U. z 2017 r. poz. 1773) obejmującą art. 27–62.
Omawiamy rozdział 4 ustawy, który sprawia płatnikom sporo problemów. Określa on bowiem zasady różnicowania składki wypadkowej w zależności m.in. od rodzaju działalności, jaką prowadzi płatnik. Składka ta, w przeciwieństwie do emerytalnej, rentowej i chorobowej, nie jest uzależniona tylko od przychodu ubezpieczonego, nie jest też określona stałą stawką procentową. Oprócz branży, w jakiej działa firma, na wysokość składki mają też wpływ liczba wypadków i chorób zawodowych w danym sektorze, jak również u danego płatnika. Płatnik ma obowiązek corocznego informowania ZUS o takich zdarzeniach. Co ważne, nie ma to bezpośredniego wpływu na wynagrodzenie ubezpieczonych, bo składka wypadkowa jest finansowana ze środków płatnika – nie jest potrącana z pensji zatrudnionych.