Jeżeli pracownik przedstawi pracodawcy kolejne orzeczenie wskazujące na jego dysfunkcję zdrowotną, to zostanie wliczony do stanu zatrudnienia osób niepełnosprawnych tylko w okresie do trzech miesięcy poprzedzających dzień dostarczenia tego dokumentu.



Taką zmianę przepisów zakłada projekt nowelizacji ustawy z 27 września 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (t.j. Dz.U. z 2016 r. poz. 2046 ze zm.). Modyfikuje on m.in. zasady wliczania pracownika wstecz do grupy podwładnych z uszczerbkiem na zdrowiu, w sytuacji gdy występuje przerwa między wygaśnięciem orzeczenia a przedstawieniem następnego. Obecnie art. 2a ust. 2 ustawy przewiduje, że w przypadku przedstawienia kolejnego dokumentu potwierdzającego dysfunkcję osoba jest zaliczana do stanu zatrudnienia od dnia złożenia wniosku o wydanie orzeczenia. Jest to możliwe, o ile w tym okresie trwała niepełnosprawność, a wniosek został złożony nie później niż w dniu następującym po dniu, w którym upłynęła ważność wcześniejszego orzeczenia.
Jednak w związku z tym, że często pracownicy dostarczali nowe orzeczenia po dłuższym czasie, np. ze względu na procedurę odwoławczą, to pracodawcy musieli ponosić znaczne koszty wstecznego – nawet o kilka miesięcy – wliczenia ich do stanu zatrudnienia i wypłacać im m.in. dodatek za nadgodziny. Teraz ta sytuacja ma się zmienić, bo zgodnie z zaproponowanym brzmieniem art. 2a osoba będzie zaliczona do niepełnosprawnych pracowników w okresie do 3 miesięcy poprzedzających dzień przedstawienia orzeczenia, jeżeli z jego treści wynika, że miała w tym czasie dysfunkcję zdrowotną.
Ponadto nowelizacja ustawy rehabilitacyjnej zawiera istotną zmianę dotyczącą wnioskowania o dopłaty do wynagrodzenia pracownika, który stał się niepełnosprawny w trakcie zatrudnienia. Firmy mają możliwość ubiegania się o subsydia płacowe na takich podwładnych od lipca 2016 r. na podstawie art. 26b ust. 6a, ale w praktyce jego stosowanie okazało się problematyczne ze względu na różne interpretacje co do ustalenia momentu, w którym pracownik stał się niepełnosprawny. Zmieniona treść tego przepisu ma wskazywać, że dzień, od którego podwładny jest uznawany za osobę z dysfunkcją zdrowotną, stanowi dzień uprawomocnienia się orzeczenia potwierdzającego niepełnosprawność.
– Takie sformułowanie również może być kłopotliwe dla pracodawców, bo skąd mają wiedzieć, kiedy orzeczenie się uprawomocni. Lepszym rozwiązaniem byłoby powoływanie się na datę jego wydania – uważa Edyta Sieradzka, wiceprezes Ogólnopolskiej Bazy Pracodawców Osób Niepełnosprawnych.
Etap legislacyjny
Konsultacje projektu ustawy