Jeżeli powiatowy zespół ds. orzekania nie zakwalifikował osoby do jednego ze stopni niepełnosprawności i dopiero po pewnym czasie uznał ją za niepełnosprawną, pracodawca może otrzymywać na nią dofinansowania do wynagrodzeń bez konieczności ustalania tzw. efektu zachęty. Tak wynika z odpowiedzi Biura Pełnomocnika Rządu ds. Osób Niepełnosprawnych (BON) udzielonej firmie, która wystosowała pytanie w omawianej kwestii.



Przedstawiony przez nią problem dotyczył przypadku braku ciągłości orzeczeń o niepełnosprawności. Przedsiębiorstwo zatrudnia bowiem nieprzerwanie od 1995 r. pracownika z lekkim poziomem dysfunkcji zdrowotnej, na którego pobierało dopłaty do pensji. Przestało je otrzymywać w wrześniu 2013 r., kiedy to podwładny, po wygaśnięciu dotychczasowego orzeczenia, zgłosił się do powiatowego zespołu po wydanie nowego, ale otrzymał decyzję odmawiającą uznania go za niepełnosprawnego.
Pracownik postanowił jednak po raz kolejny zawnioskować o wydanie orzeczenia – 21 marca 2017 r. I tym razem na posiedzeniu, które odbyło się 24 kwietnia br., został ponownie uznany za niepełnosprawnego w stopniu lekkim. Nowy dokument wskazuje wprawdzie, że momentu, od którego istnieje dysfunkcja zdrowotna, nie da się ustalić, ale jako datę zaliczenia do lekkiego jej poziomu podano 21 marca br.
W związku z tym pracownik przedstawił zatrudniającemu orzeczenie (w dniu jego otrzymania). Firma miała jednak wątpliwości, czy po takiej przerwie może otrzymywać dopłaty do pensji na tę osobę bez konieczności ustalania tzw. efektu zachęty. Jego osiągnięcie jest jednym z warunków pobierania subsydiów płacowych i sprowadza się do wykazania, że u pracodawcy doszło do wzrostu zatrudnienia ogółem w stosunku do przeciętnego zatrudnienia w okresie poprzednich 12 miesięcy lub że taka osoba podjęła pracę na wakacie zwolnionym, np. z powodu rozwiązania umowy na mocy porozumienia stron.
Pracodawca postanowił więc spytać BON o prawidłowy sposób postępowania w takiej sytuacji. Biuro wyjaśniło, że w przypadku braku ciągłości pomiędzy orzeczeniami należy uznać, że zaszły przesłanki określone w art. 26b ust. 6a ustawy z 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (t.j. Dz.U. z 2016 r. poz. 2046 ze zm.). Zgodnie z nim efektu zachęty nie trzeba wykazywać w odniesieniu do pracownika, którego niepełnosprawność powstała w trakcie zatrudnienia w firmie ubiegającej się o miesięczne dofinansowania.
Dodatkowo zatrudniający chciał też wiedzieć, od jakiego dnia powinien na nowo wliczać podwładnego do wskaźnika zatrudnienia niepełnosprawnych pracowników. W ocenie BON w omawianym przypadku należy zastosować art. 2a ust. 3 ustawy. Przepis ten wskazuje, że pracownika wlicza się do wskaźnika zatrudnienia w okresie do trzech miesięcy poprzedzających dzień przedstawienia firmie kolejnego orzeczenia, o ile z jego treści wynika, że był w tym czasie niepełnosprawny.