Za przyjęciem noweli głosowało 434 posłów, nikt nie był przeciw, jedna osoba wstrzymała się od głosu.
Ustawa, której projekt przygotowało resort rodziny i pracy zakłada m.in. przyspieszenie udzielania pomocy finansowej pracownikom, którzy w przypadku faktycznego zaprzestania działalności przez pracodawcę zostali pozbawieni pracy i świadczeń związanych z zatrudnieniem.
W zmianie ustawy zdefiniowano szczegółowo pojęcie faktycznego zaprzestania działalności - doprecyzowano przypadki, w których będzie możliwa wypłata zaliczek na poczet niezaspokojonych przez pracodawcę roszczeń pracowniczych.
Nowelizacja zakłada też rozszerzenie katalogu świadczeń, które przysługują pracownikom w przypadku niewypłacalności pracodawcy oraz wydłużenie tzw. okresów referencyjnych, uprawniających do uzyskania świadczeń z Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych.
Nowe rozwiązania mają m.in. umożliwić wypłatę należnego pracownikowi ekwiwalentu za urlop wypoczynkowy nie tylko za rok, w którym ustał stosunek pracy, ale również za rok poprzedzający. Według noweli wypłata świadczenia związanego z ekwiwalentem za urlop wypoczynkowy będzie możliwa również w sytuacji, gdy stosunek pracy ustał nie później niż 4 miesiące po dacie niewypłacalności.
Zmiana prawa wydłuża też tzw. okresy referencyjne (odniesienia) między rozwiązaniem stosunku pracy a datą niewypłacalności pracodawcy – z 9 do 12 miesięcy. Resort liczy, że dzięki tej zmianie zostaną objęte ochroną osoby, w których przypadku uprawnienie do świadczenia nie mieściło się w przyjętych dotychczas okresach referencyjnych. Zmiana ta spowoduje również rozszerzenie ochrony roszczeń pracowniczych.
Nowelizacja ma też uporządkować i usprawnić tryb wypłaty świadczeń przez wojewódzkie urzędy pracy. W stosunku do tych samych pracowników danego pracodawcy te same zaległe jednorazowe świadczenia pracownicze będą mogły być wypłacone tylko raz, a zaległe świadczenia okresowe, w tym wynagrodzenie – za okres nie dłuższy niż 3 miesiące.
Przy wypłacie świadczeń podstawę będzie stanowiło przeciętne miesięczne wynagrodzenie obowiązujące w dniu złożenia wykazu lub wniosku o wypłatę świadczeń. W razie odmowy wypłaty przez marszałka województwa świadczeń lub zaliczki, wnioskodawca będzie miał 30 dni na podjęcie środków prawnych przed sądem pracy. Termin ten będzie się liczył od daty doręczenia zawiadomienia o odmowie wypłaty.
Według rządu obecna możliwość odwołania się do sądu pracy w każdym czasie (nawet w ciągu kilku lat od odmowy wypłaty) powoduje – w przypadku przegrania sporu przez marszałka województwa – konieczność zaspokojenia roszczenia wnioskodawcy wraz z wysokimi odsetkami ustawowymi.
Resort przewiduje, że zmianą w ochronie roszczeń pracowniczych zostaną objęte również osoby zatrudnione u pracodawcy, takie jak: małżonek pracodawcy, dzieci własne, dzieci drugiego małżonka, dzieci przysposobione, rodzice, macocha, ojczym itd. Osoby te były dotychczas wyłączone z ochrony, ponieważ mogły mieć wpływ na działalność osoby fizycznej prowadzącej własną firmę.