Przekazanie wynagrodzenia niepełnosprawnemu pracownikowi do rąk własnych wyklucza możliwość uzyskiwania przez pracodawcę dopłat do jego pensji.
Wymogi wynikające z ustawy rehabilitacyjnej mają w tej kwestii pierwszeństwo przed przepisami kodeksu pracy. Tak uznał Wojewódzki Sąd Administracyjny (WSA) w Warszawie, który odrzucił skargę w sprawie zwrotu dofinansowań do wynagrodzeń. Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych (PFRON) domagał się ich oddania od firmy, której trzej pracownicy otrzymali pensje w gotówce. W ten sposób naruszona została bowiem jedna z przesłanek, od której spełnienia uzależnione jest prawo do subsydiów płacowych. Jest ona zawarta w art. 26a ust. 1a1 pkt 2 ustawy z 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (t.j. Dz.U. z 2016 r. poz. 2046 ze zm.). Zgodnie z brzmieniem tego przepisu, dofinansowanie nie przysługuje, jeśli wynagrodzenie pracownika niepełnosprawnego nie zostało przekazane na jego rachunek w banku lub spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, albo na adres jego zamieszkania za pośrednictwem firmy prowadzącej działalność w zakresie doręczania kwot pieniężnych.
Pracodawca złożył odwołanie od decyzji PFRON do ministra pracy i polityki społecznej. Wskazywał, że niepełnosprawni pracownicy złożyli oświadczenia o woli wypłaty pensji do ich rąk, korzystając z uprawnienia przewidzianego w art. 82 kodeksu pracy. Minister utrzymał jednak w mocy rozstrzygnięcie PFRON i firma złożyła skargę do WSA. Argumentowała w niej, że przy wprowadzaniu art. 26a ust. 1a1 pkt 2 ustawy zabrakło ze strony PFRON informacji o konieczności wypłaty wynagrodzenia przez konto bankowe i zwrocie refundacji w przypadku, gdy odbędzie się to w formie gotówkowej.
WSA nie podzielił zarzutów stawianych przez pracodawcę i oddalił jego skargę. Podkreślił, że w treści art. 26a ust. 1a1 pkt 2 określone zostały warunki otrzymywania dopłat do pensji i nie przewiduje on możliwości ich przyznania, gdy wynagrodzenie zostało wypłacone do rąk własnych. Jednocześnie zdaniem WSA okoliczności, na które powołuje się firma, a dotyczące żądania niepełnosprawnych pracowników wypłaty pensji w formie gotówkowej nie zasługują na uwzględnienie. W jego ocenie stanowisko pracodawcy wskazujące, że art. 26 ust. 1a1 pkt 2 jest sprzeczny z art. 82 kodeksu pracy, nie jest zasadne. Wprawdzie przepis ten stanowi, że zasadą jest wypłata wynagrodzenia do rąk własnych, a inne formy, jako wyjątek od tej reguły, muszą mieć swoje odzwierciedlenie w układzie zbiorowym pracy lub jeśli pracownik wyrazi na to zgodę na piśmie, ale ustawa o rehabilitacji odrębnie reguluje kwestie z tym związane. Tym samym zarówno PFRON, jak i minister pracy prawidłowo zastosowali obowiązującą zasadę prawną, że przepis szczególny uchyla przepis ogólny, a więc prawo o większej szczegółowości należy stosować przed prawem ogólniejszym.
ORZECZNICTWO
Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 30 stycznia 2017 r., sygn. akt V SA/Wa 177/16.
