Placówki dla starszych osób będą musiały zmniejszyć liczbę zatrudnionych stażystów i wolontariuszy.
Wszystkie domy pomocy społecznej będą musiały w większym stopniu korzystać z profesjonalnej kadry, zamiast np. wolontariuszy. A zakłady pomagające alkoholikom mieć precyzyjnie określone zadania wobec osób w nich przebywających. Zmianę przepisów w tym zakresie przewiduje rozporządzenie ministra rodziny, pracy i polityki społecznej z 24 stycznia 2017 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie domów pomocy społecznej (Dz.U. poz. 964), które dziś zaczyna obowiązywać.
Stażyści, wolontariusze oraz praktykanci będą mogli stanowić nie więcej niż 10 proc. osób wchodzących w skład zespołu terapeutyczno-opiekuńczego w domach pomocy społecznej (DPS). Obecnie może ich być do 30 proc. Zmniejszenie ich liczby ma spowodować, że usługi terapeutyczno-opiekuńcze, które zapewnia taka placówka, będą w większym stopniu świadczone przez stałych pracowników, którzy mają do tego odpowiednie kwalifikacje.
Jednocześnie rozporządzenie wprowadza modyfikacje dotyczące samego wskaźnika personelu, który w przeliczeniu na pełny wymiar czasu pracy ma we wszystkich typach DPS wynosić 0,5 na jednego mieszkańca. To ujednolicenie nie będzie dotyczyć jedynie domów dla osób w podeszłym wieku – w ich przypadku wskaźnik będzie dalej wynosić 0,4.
Nowe przepisy określają też standardy, jakie powinien spełniać DPS dla osób uzależnionych od alkoholu. Ten rodzaj domu został wprowadzony do ustawy z 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (t.j. Dz.U. z 2016 r. poz. 930 ze zm.) już kilka lat temu. Samorządy mogą albo tworzyć samodzielną placówkę tego typu, albo na podstawie art. 56a wspomnianej ustawy łączyć ją z DPS o innym profilu. Problem w tym, że do tej pory nie wiadomo było, jakie warunki i usługi dla osób nadużywających alkoholu ma zapewniać. Kwestia ta została uregulowana dopiero teraz.
Rozporządzenie wskazuje, że ten typ placówki powinien zapewniać dostęp m.in. do indywidualnych oraz grupowych zajęć terapeutycznych ze specjalistą psychoterapii uzależnień lub instruktorem terapii uzależnień, treningu funkcji poznawczych i umiejętności społecznych.
– Co istotne, terapia może być prowadzona również przez osoby, które są przeszkolone w tym zakresie. Dzięki temu zamiast kontraktować specjalistę z zewnątrz, zajęcia będą mogli prowadzić pracownicy DPS, którzy uzyskają odpowiednie kwalifikacje – mówi Grzegorz Grygiel, dyrektor DPS w Pleszewie.
Dodaje, że zapis ten udało się dodać do przepisów rozporządzenia w trakcie konsultacji. Jednak, jego zdaniem, standardy wciąż nie uwzględniają wielu postulatów, które były wówczas zgłaszane do MRPiPS. Nie zostało w nim uregulowane np. to, w jaki sposób osoba po odbytej terapii ma wracać do swojego macierzystego DPS.
Ponadto ze względu na to, że pobyt w tym typie placówki ma mieć charakter czasowy, termin na przygotowanie indywidualnego planu wsparcia dla mieszkańca będzie krótszy niż w przypadku innych rodzajów DPS. Wyniesie dwa miesiące od dnia przyjęcia osoby (w pozostałych domach jest to sześć miesięcy).
Ważne
Znowelizowane przepisy zakładają, że DPS będą mogły elastycznie dostosowywać pory wydawania posiłków do potrzeb mieszkańców
Wniosek o skierowanie do DPS
Rozporządzenie z 24 stycznia 2017 r. wprowadza zmiany dotyczące dokumentów, które należy dołączyć do wniosku o umieszczenie w placówce. Ich zakres został poszerzony o pisemną zgodę przedstawiciela ustawowego osoby, która ma przebywać w DPS, na ponoszenie opłaty za pobyt oraz postanowienie sądu opiekuńczego w zakresie udzielenia zezwolenia na skierowanie – w przypadku osób małoletnich oraz całkowicie ubezwłasnowolnionych. Tak jak do tej pory niezbędne jest złożenie m.in.:
● decyzji o przyznaniu zasiłku stałego
● decyzji organu emerytalno-rentowego w sprawie przyznanej emerytury lub renty
● pisemnej zgody osoby kierowanej na potrącanie z zasiłku lub świadczenia emerytalnego albo rentowego kwoty odpowiadającej opłacie za pobyt
● oświadczenia o wysokości dochodu osoby starającej się o przyjęcie do DPS oraz członków jej rodziny zobowiązanych do ponoszenia opłaty za umieszczenie
Etap legislacyjny
Wchodzi w życie 22 lutego 2017 r.