Co do zasady niezdolność do służby z powodu choroby jest potwierdzana zaświadczeniem lekarskim wystawionym w formie dokumentu elektronicznego. Jednak gdy jest to niemożliwe, bo np. pracodawca funkcjonariusza nie posiada profilu informacyjnego płatnika składek lub wystawiający zaświadczenie lekarz nie ma dostępu do internetu albo nie ma możliwości opatrzenia takiego zaświadczenia kwalifikowanym podpisem elektronicznym lub podpisem potwierdzonym profilem zaufanym ePUAP, chory otrzymuje je w formie papierowej.
Jest to wtedy wydruk wystawionego zaświadczenia lekarskiego. Zwolnienie lekarskie wydane w formie papierowej trzeba dostarczyć przełożonemu właściwemu do spraw osobowych w ciągu 7 dni od dnia jego otrzymania. Termin liczy się od dnia następnego po dniu wystawienia zaświadczenia. Jeżeli koniec terminu przypada na dzień ustawowo wolny od pracy, za ostatni uważa się najbliższy następny dzień powszedni przypadający po dniu ustawowo wolnym od pracy, w którym upłynął termin.
Gdy termin upływa w niedzielę
Dni ustawowo wolne od pracy to niedziele i wymienione w ustawie o dniach wolnych od pracy święta. Nie ma wśród nich sobót, jednak w myśl uchwały NSA z 15 czerwca 2011 r. sobota jest dniem równorzędnym z dniem ustawowo wolnym od pracy w rozumieniu art. 57 par. 4 k.p.a. Oznacza to, że przy ustalaniu daty upływu terminu na dostarczenie zaświadczenia lekarskiego trzeba ją traktować jak niedzielę lub święto. Jeśli więc ostatni, siódmy dzień terminu przypada w sobotę, należy dopilnować, aby zaświadczenie lekarskie trafiło do przełożonego najpóźniej w najbliższym dniu roboczym, którym (jeśli nie jest to święto) będzie najbliższy poniedziałek.
Nieusprawiedliwione oznacza niepłatne
Informacja o tym, jak prawidłowo ustalać termin na przekazanie zwolnienia lekarskiego, jest o tyle istotna, że skutki każdego, nawet najmniejszego spóźnienia są dość dotkliwe. W takiej sytuacji policjant zostaje pozbawiony całego uposażenia za okres objęty tym zwolnieniem. Skutkiem niedostarczenia zwolnienia lekarskiego w terminie 7 dni jest bowiem uznanie „nieobecności w służbie” za nieusprawiedliwioną. A za każdy dzień takiej nieobecności policjant traci 1/30 część uposażenia miesięcznego. Zatem im dłuższe zwolnienie, tym strata większa. Nie dojdzie do tego, jeśli okaże się, że niedostarczenie zaświadczenia nastąpiło z przyczyn od niego niezależnych, np. był obłożnie chory i nie było innej osoby, która mogłaby przekazać zwolnienie w jego imieniu. Dokument można bowiem dostarczyć nie tylko osobiście, ale również za pośrednictwem innej osoby lub wysłać je pocztą (w tym przypadku za termin dostarczenia liczy się datę stempla pocztowego). Jednak funkcjonariusz musi udowodnić, że niedostarczenie zaświadczenia lekarskiego w terminie było od niego niezależne. W odniesieniu do sytuacji opisanej w liście pana Sebastiana, choć to nie on, a jego znajomy zapomniał o przekazaniu zwolnienia, trudno uznać, że odpowiedzialność spada na tego drugiego. Dostarczenie go do przełożonego było obowiązkiem naszego czytelnika i to on powinien tego dopilnować.
Bez pensji z innych powodów
Zbyt późne dostarczenie zaświadczenia lekarskiego to niejedyna sytuacja, w której policjant nie dostanie uposażenia za czas choroby. Inne okoliczności związane są przede wszystkim ze sposobem wykorzystywania przez niego zwolnienia. Jeśli zostanie stwierdzone, że w tym czasie pracuje albo podejmuje działania, które opóźniają lub uniemożliwiają mu powrót do zdrowia, też straci pensję za cały okres nim objęty.
W niektórych sytuacjach utrata uposażenia nie będzie jedyną sankcją. Bywa, że gdy przełożony dowiaduje się, że funkcjonariusz korzysta ze zwolnienia, aby wziąć udział np. w wyprawie turystycznej, dodatkowo wszczyna przeciwko niemu postępowanie dyscyplinarne. Podobnie będzie, gdy okaże się, że zaświadczenie zostało sfałszowane.
Podstawa prawna
Art. 121c–121e ustawy z 6 kwietnia 1990 r. o Policji (t.j. Dz.U. z 2016 r. poz. 1782 ze zm.). Ustawa z 18 stycznia 1951 r. o dniach wolnych od pracy (t.j. Dz.U. z 2015 r. poz. 90). Uchwała NSA z 15 czerwca 2011 r., sygn. akt I OPS 1/11. Wyrok WSA w Szczecinie z 3 czerwca 2015 r., sygn. akt II SA/Sz 211/15.