W ciągu 30 dni od otrzymania decyzji ZUS o wstrzymaniu emerytury zainteresowani mogą złożyć odwołanie. Można to zrobić w formie pisemnej lub ustnej bezpośrednio we właściwym oddziale zakładu.
Od 1 października 2011 r. osobom łączącym pracę zawodową z pobieraniem emerytury ZUS zawiesił wypłatę świadczenia, jeśli nie zwolniły się z pracy u dotychczasowego pracodawcy. Ci, którzy uważają, że zrobił to niesłusznie, mogą się odwołać od tej decyzji do sądu pracy.

Negatywna decyzja

Odwołanie od decyzji o zawieszeniu wypłaty emerytury należy sporządzić na piśmie i dostarczyć albo wysłać za pośrednictwem poczty do jednostki organizacyjnej ZUS, która ją wydała. Istnieje także możliwość ustnego złożenia odwołania do protokołu sporządzonego przez tę placówkę.
Ubezpieczony może również wnieść odwołanie także do protokołu w sądzie właściwym do rozpoznania sprawy albo w sądzie właściwym dla swojego miejsca zamieszkania. W takiej sytuacji sąd niezwłocznie przekazuje dokument do właściwej placówki ZUS.

Odwołanie od decyzji ZUS może dotyczyć prawa do świadczenia, jak i jego wysokości

Treść odwołania

Skarżący się na negatywną dla siebie decyzję ZUS musi w treści pisma wyraźnie określić, jakiej decyzji to dotyczy. Z tego powodu najlepiej jest podać numer nadany jej przez ZUS. Konieczne jest również sformułowanie zarzutów i wniosków, podać uzasadnienie oraz umieścić podpis (ubezpieczonego lub jego przedstawiciela ustawowego bądź pełnomocnika).
Odwołanie powinno również spełniać ogólne wymogi pisma procesowego określone w kodeksie postępowania cywilnego. Należy koniecznie w nim umieścić:
● nazwę sądu, do którego jest skierowane,
● imiona, nazwiska oraz adres miejsca zamieszkania osoby odwołującej się, jej przedstawiciela ustawowego lub pełnomocnika,
● rodzaj pisma i przedmiotu sporu.



Zmiana decyzji przez ZUS

W ciągu 30 dni od daty złożenia odwołania ZUS może zmienić lub uchylić zaskarżoną decyzję. W takiej sytuacji wydaje nową w sprawie świadczenia, nie nadając odwołaniu dalszego biegu. W przeciwnym razie, nie później niż w ciągu 30 dni od daty złożenia odwołania, zobowiązany jest przekazać ją do właściwego sądu okręgowego – sądu pracy i ubezpieczeń społecznych.

Postępowanie sądowe

Po złożeniu odwołania sąd sprawdza pismo pod względem formalnym. Jeśli występują w nim jakieś błędy lub braki, wzywa stronę, pod rygorem zwrócenia pisma, do jego poprawienia lub uzupełnienia.
W przypadku gdy wniesienie odwołania do sądu nastąpiło po terminie, sąd je odrzuca, nie nadając sprawie dalszego biegu. Wyjątkiem jest sytuacja, gdy przekroczenie terminu było niewielkie i nastąpiło z przyczyn, na które osoba odwołująca się nie miała wpływu. Sąd albo oddala odwołanie, jeśli nie ma podstaw do jego uwzględnienia, albo je uwzględnia, zmieniając zaskarżoną decyzję w całości lub w części i orzekając co do istoty sprawy.
W przypadku gdy odwołanie zostało wniesione w związku z niewydaniem decyzji przez organ rentowy i zostało przez sąd uwzględnione, możliwe są dwa rozwiązania. W takiej sytuacji sąd albo zobowiązuje organ rentowy do wydania decyzji w określonym terminie, albo sam orzeka co do istoty sprawy.

Apelacja od wyroku

Jeśli orzeczenie wydane przez sąd okręgowy nie jest dla osoby zainteresowanej korzystne, może ona złożyć apelację do sądu apelacyjnego – sądu pracy i ubezpieczeń społecznych – za pośrednictwem sądu, który wydał wyrok. Termin na złożenie apelacji upływa po dwóch tygodniach od daty doręczenia orzeczenia sądu okręgowego wraz z uzasadnieniem.
Jeżeli strona nie zażądała uzasadnienia wyroku w terminie tygodniowym od ogłoszenia sentencji, termin do wniesienia apelacji biegnie od dnia, w którym upłynął termin od żądania uzasadnienia.

Skarga kasacyjna

Od niekorzystnego dla ubezpieczonego wyroku sądu apelacyjnego można wnieść skargę kasacyjną do Sądu Najwyższego w ciągu dwóch miesięcy od dnia doręczenia orzeczenia z uzasadnieniem. Dotyczy to tych spraw z zakresu ubezpieczeń społecznych, w których wartość przedmiotu zaskarżenia nie jest niższa niż 10 tys. zł. Niezależnie od tej wartości kasację można wnieść w sprawach o przyznanie i o wstrzymanie emerytury lub renty.
Podstawa prawna
Art. 83 ustawy z 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (t.j. Dz.U. z 2007 r. nr 11, poz. 74 z późn. zm.).
Art. 14 ustawy z 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (t.j. Dz.U. z 2004 r. nr 39, poz. 353 z późn. zm.).
Art. 4778 – 47714 ustawy z 17 listopada 1964 r. – Kodeks postępowania cywilnego (Dz.U. nr 43, poz. 296 z późn. zm.).