Za wypadek przy pracy uznaje się zdarzenie, które ma charakter nagły, spowodowane jest przyczyną zewnętrzną, nastąpiło w związku z pracą oraz spowodowało uraz lub śmierć pracownika. Co musi zrobić pracodawca, gdy do takiego wypadku dojdzie?
Pracodawca w razie wypadku przy pracy powinien podjąć niezbędne działania eliminujące lub ograniczające zagrożenie, zapewnić udzielenie pierwszej pomocy osobom poszkodowanym, ustalić okoliczności i przyczyny wypadku oraz zastosować odpowiednie środki zapobiegające wystąpieniu podobnych wypadków w przyszłości.
O zaistniałym zdarzeniu, jeśli wypadek był śmiertelny, ciężki bądź zbiorowy, pracodawca jest zobowiązany niezwłocznie powiadomić właściwego inspektora pracy oraz prokuratora. Zgłoszenia wymaga również każdy inny wypadek, który wywołał wymienione skutki, mający związek z pracą, jeżeli może on być uznany za wypadek przy pracy.
W celu ustalenia przyczyn wypadku, pracodawca zobowiązany jest zabezpieczyć miejsce zdarzenia i powołać zespół powypadkowy, w skład którego wchodzi pracownik służby bhp lub – w razie jego braku – przedstawiciel pracowników posiadający aktualne zaświadczenie o ukończeniu szkolenia w zakresie bhp oraz społeczny inspektor pracy. Jeżeli pracodawca nie może dopełnić obowiązku utworzenia zespołu powypadkowego w składzie 2-osobowym, ze względu na małą liczbę zatrudnionych pracowników, okoliczności i przyczyny wypadku ustala zespół powypadkowy, w skład którego wchodzi sam pracodawca oraz specjalista spoza zakładu pracy. Efektem pracy zespołu jest protokół powypadkowy, który doręczany jest poszkodowanemu, a w razie wypadku śmiertelnego – członkom rodziny zmarłego pracownika oraz, jeżeli dotyczy on wypadków śmiertelnych, ciężkich i zbiorowych, właściwemu inspektorowi pracy.
Koszty związane z ustaleniem okoliczności i przyczyn wypadku przy pracy ponosi pracodawca (art. 234 par. 4 k.p.). Dokumentacja związane z wypadkiem – tzw. rejestr wypadków przy pracy – musi być przechowywana przez pracodawcę przez 10 lat.
Pracodawca, który nie wywiąże się ze swoich obowiązków, podlega odpowiedzialności karnej w postaci grzywny bądź kary ograniczenia wolności (art. 221 k.k.).