Pacjenci, którzy nie poruszają się samodzielnie, ulegli groźnym urazom, nie są w stanie, ze względu na chorobę, samodzielnie ubrać się czy umyć, mogą liczyć na opiekę lekarską i pielęgniarską w swoim domu.

Czy pielęgniarka może przychodzić do domu

Moja mama jest osobą starszą i niepełnosprawną. Lekarz prowadzący powiedział, że może do niej przychodzić pielęgniarka, która np. pomoże ją umyć. Jakie warunki trzeba spełnić, aby uzyskać taką opiekę i czy faktycznie pielęgniarka może przychodzić do domu chorego?
TAK
Pielęgniarską opieką domową objęci są pacjenci, którzy wymagają udzielania systematycznych świadczeń pielęgniarskich, nie są objęci świadczeniami opieki długoterminowej realizowanej stacjonarnie (czyli np. w zakładach opieki leczniczej) oraz nie kwalifikują się do świadczeń hospicjum domowego i świadczeń długoterminowej opieki domowej nad pacjentem wentylowanym mechanicznie, czyli nie są podłączone np. do respiratora. Poza tym, ich stan niesamodzielności oceniany w skali Bartel nie może przekroczyć 60 pkt.
Do objęcia pacjenta opieką pielęgniarską w jego domu można zgłosić się osobiście (jeżeli pozwala na to stan zdrowia). Może to również zrobić lekarz rodzinny, a także rodzina lub opiekunowie. Takiego zgłoszenia może dokonać również opiekun społeczny (pracownik ośrodka pomocy społecznej), który zna sytuację chorego.
Zgłoszenia dokonuje się w przychodni, gdzie pacjent składał formularz wyboru pielęgniarki. W tym celu należy wypełnić specjalny druk. Od momentu zgłoszenia pielęgniarka ma 72 godziny na udanie się do domu chorego w celu dokonania oceny, jakiej wymaga on opieki.
Podstawa prawna
Par. 7, załącznik nr 4, rozporządzenia ministra zdrowia z 30 sierpnia 2009 r. w sprawie świadczeń gwarantowanych z zakresu świadczeń pielęgnacyjnych i opiekuńczych w ramach opieki długoterminowej (Dz.U. nr 140, poz. 1147 z późn. zm.).

To jest tylko część artykułu, zobacz pełną treść w e-wydaniu Dziennika Gazety Prawnej: Kiedy pacjent może korzystać z opieki medycznej w domu