Pracownik, który opłaca składki zdrowotne w Polsce, ale pracuje we Francji, ma prawo do korzystania na koszt NFZ ze świadczeń zdrowotnych w czasie pobytu w tym kraju. Fundusz nie pokrywa jednak wydatków, które są objęte dopłatami ze strony pacjentów.
Przed wyjazdem do pracy we Francji trzeba zgłosić się do właściwego ze względu na zamieszkanie oddziału NFZ i wyrobić europejską kartę ubezpieczenia zdrowotnego (EKUZ).

Potrzebna karta

Jest to dokument, który poświadczy, że jej właściciel jest uprawniony do korzystania z bezpłatnej opieki medycznej na terenie Unii Europejskiej. W celu uzyskania karty trzeba złożyć odpowiedni wniosek E 102 (w przypadku pracownika oddelegowanego). Jeżeli chodzi o osobę prowadzącą działalność gospodarczą, której wyjazd ma charakter zarobkowy związany z prowadzeniem tej działalności, powinna ona do wniosku o wydanie EKUZ dołączyć wydany przez ZUS formularz E 101.
Brak karty oznacza konieczność pokrycia leczenia z własnych środków pacjenta. Warto w takiej sytuacji pamiętać o tym, żeby zbierać wszelkiego rodzaju rachunki i faktury, które potwierdzą poniesione wydatki. Po powrocie do kraju można bowiem udać się do funduszu i złożyć wniosek o zwrot poniesionych wydatków. Trzeba liczyć się z tym, że decyzja o pokryciu przez NFZ kosztów leczenia w innym państwie Wspólnoty może trwać nawet kilka miesięcy.

Najpierw z własnej kieszeni

Jeżeli chodzi o Francję, to pacjent najpierw musi ponieść pełne koszty leczenia, a następnie ubiegać się o ich całkowity lub częściowy zwrot. Koszty świadczeń medycznych są zwracane przez miejscową kasę chorych - Caisse Primaire d'Assurance Maladie (C.P.A.M.). Koszty leczenia refundowane są przez kasę średnio w 70 proc. Natomiast koszty transportu sanitarnego zwracane są w 65 proc.
We Francji nie trzeba okazywać EKUZ lekarzowi pierwszego kontaktu. Należy jednak pamiętać, że przed pierwszą wizytą u lekarza musi być uiszczona opłata za usługi medyczne i wydanie recepty. Tylko wtedy można ubiegać się o częściowy lub całkowity zwrot kosztów w miejscowej kasie chorych. Według cennika kasy porada lekarza ogólnego to koszt 20 euro, natomiast porada lekarza specjalisty - 27 euro. Jeśli lekarz stosuje stawki wyższe niż ustalone w cenniku kasy, różnicę opłaca pacjent. Lekarze stosujący wyższe stawki posiadają oznaczenie conventionné honoraires libres.
W przypadku leczenia szpitalnego z reguły kasa chorych bezpośrednio opłaca koszty leczenia w wysokości 80 proc. lub, w niektórych przypadkach, w 100 proc. Pacjent jednak płaci pozostałe koszty w wysokości 20 proc. (jeżeli kasa płaci za świadczenia w wysokości 80 proc. ich kosztów) lub dzienną opłatę ryczałtową za pobyt w szpitalu (forfait journalier) - 15 euro.
Ważne!
Aby uzyskać zwrot kosztów, należy otrzymaną od lekarza lub farmaceuty Feuille de Soins uzupełnić naklejkami znajdującymi się na lekach (vignettes) i podpisać. Wypełnioną Feuille de Soins (wraz z kopią EKUZ, receptami i ewentualnie rachunkami ze szpitala) trzeba złożyć z wnioskiem o zwrot kosztów w C.P.A.M. lub w polskim NFZ. Procedura zwrotu kosztów trwa zazwyczaj na terenie Francji około dwóch miesięcy
PRZYDATNE ADRESY
W przypadku pytań dotyczących leczenia na terenie Francji można kontaktować się z tzw. instytucją łącznikową (odpowiednik polskiego resortu zdrowia) - Centre des Liaisons Europeennes et Internationale de Securite Sociale (C.L.E.I.S.S.), 11 Rue de la tour des Dames
75436 Paris cedex 09,France.
Podstawa prawna
• Rozporządzenie Rady (EWG) nr 1408/71 z 14 czerwca 1971 r. w sprawie stosowania systemów zabezpieczenia społecznego do pracowników najemnych, osób prowadzących działalność na własny rachunek i do członków ich rodzin przemieszczających się we Wspólnocie.
• Rozporządzenie Rady (EWG) nr 574/72 z 21 marca 1972 r. w sprawie wykonywania rozporządzenia (EWG) nr 1408/71.