Pracownikowi za czas niewykonywania pracy, jeżeli był gotów do jej wykonywania, a doznał przeszkód z przyczyn dotyczących pracodawcy, przysługuje stosowne wynagrodzenie (art. 81 par. 1 k.p.). Czy pracownik zachowuje prawo do tego wynagrodzenia również w przypadku podjęcia w tym czasie zatrudnienia u innego pracodawcy?
Zgodnie z wypracowanym w orzecznictwie rozumieniem pojęcia gotowości do pracy, cechami charakterystycznymi tego stanu są: zamiar wykonywania pracy, faktyczna zdolność do świadczenia pracy, uzewnętrznienie gotowości do wykonywania pracy oraz pozostawanie w dyspozycji pracodawcy. Nie budzi wątpliwości, iż dla ustalenia zamiaru świadczenia pracy oraz jego uzewnętrznienia w postaci zgłoszenia gotowości natychmiastowego podjęcia pracy, obecność pracownika w zakładzie pracy nie jest konieczna. Wątpliwa natomiast wydaje się kwestia dyspozycyjności pracownika, który podejmuje nowe zatrudnienie w okresie niewykonywania pracy u dotychczasowego pracodawcy.
W orzecznictwie wskazuje się, iż przez pozostawanie w dyspozycji pracodawcy, jako elementu gotowości do pracy w rozumieniu art. 81 par. 1 k.p., należy rozumieć stan, w którym pracownik może niezwłocznie, na wezwanie pracodawcy podjąć tę pracę. Pracownik pozostający w dyspozycji pracodawcy oczekuje na możliwość podjęcia pracy na terenie zakładu pracy lub w innym miejscu wskazanym przez pracodawcę, ewentualnie w miejscu wskazanym przez siebie i podanym pracodawcy.
Ponadto ugruntowany jest pogląd, iż praca w innym zakładzie nie przekreśla sama przez się gotowości do pracy w rozumieniu art. 81 par. 1 k.p. (por. wyrok SN z 2 września 2003 r., I PK 345/02, OSNP 2004/18/308).
Sąd Najwyższy wyraźnie jednak podkreśla, iż odnosi się to jedynie do sytuacji, w której praca taka nie wyłącza dyspozycyjności pracownika, tzn. nie stoi na przeszkodzie niezwłocznemu podjęciu pracy, którą pracownik zobowiązał się wykonać na rzecz pracodawcy, ze strony którego doznał przeszkód w jej wykonywaniu.
Podjęcie pracy u innego pracodawcy nie wyłącza zatem prawa do wynagrodzenia za czas niewykonywania pracy w wysokości określonej przez art. 81 par. 1 k.p, jeżeli pracownik był gotów do jej wykonywania, a doznał przeszkód z przyczyn dotyczących pracodawcy (por. wyrok SN z 11 stycznia 2006 r., II PK 111/05, OSNP 2006/23-24/347).