Obowiązują nowe zasady przeliczania punktów na mundury. Za elementy ubioru, które funkcjonariusz kupuje sobie sam, przewidziano równoważnik pieniężny
Minister finansów określił w rozporządzeniu z 15 września 2015 r. w sprawie umundurowania funkcjonariuszy celnych (Dz.U. z 2015 r. poz. 1490) nowe zasady przydziału umundurowania polegające na przyznawaniu funkcjonariuszom celnym punktów przeliczeniowych do wykorzystania. Efektem będzie wprowadzenie nowych rodzajów ubioru dostosowanego do warunków, w jakich celnicy pełnią służbę, oraz zapewnienie im możliwości decydowania, który jego składnik jest dla nich w danej chwili niezbędny.
Nowe rodzaje
Wprowadzając nowe rodzaje ubiorów, uwzględniono, że celnicy pełnią służbę w różnych warunkach, jak również to, że charakter obowiązków wykonywanych w poszczególnych komórkach organizacyjnych nie jest jednolity.
Zgodnie z par. 2 umundurowanie celnika składa się z następujących rodzajów ubiorów: służbowego, wyjściowego, polowego, specjalnego oraz reprezentacyjnego.
Ubiór służbowy jest używany na co dzień, przy wykonywaniu obowiązków służbowych (co powoduje szybkie zużycie jego składników), ale również ma charakter wyjściowo-reprezentacyjny. Powstała zatem konieczność wyposażenia funkcjonariuszy w umundurowanie codziennego użytku o charakterze mniej reprezentacyjnym, a bardziej roboczym. Wprowadzenie tego rodzaju ubrań pozwoliło z kolei nadać dotychczasowemu ubiorowi służbowemu charakter typowo galowy.
W przypadku ubioru polowego rozporządzenie nie wprowadza zmian w porównaniu z dotychczasowymi przepisami, zarówno gdy chodzi o jego składniki, jak i tryb przydziału. Ten rodzaj ubioru przysługuje funkcjonariuszom pełniącym służbę w oddziałach celnych albo w komórkach organizacyjnych urzędu celnego właściwych w sprawach kontroli.
Bez zmian zachowano także zasady dotyczące ubioru specjalnego. Przysługuje on celnikom, którzy pełnią służbę w komórkach organizacyjnych właściwych w sprawach zwalczania przestępczości oraz są członkami załogi jednostki pływającej.
Ostatni rodzaj umundurowania to ubiór reprezentacyjny. Należy się on funkcjonariuszom wchodzącym w skład kompanii honorowej Służby Celnej.
Podział uprawnień
W porównaniu z dotychczasowymi przepisami w rozporządzeniu wprowadzono nowe rozwiązania dotyczące trybu przydziału umundurowania. Funkcjonariusz celny mianowany do służby otrzyma ubiór zapewniający wykonywanie powierzonych mu obowiązków w danym miejscu i o każdej porze roku.
Ponadto w przypadku przywrócenia celnika do służby na zasadach określonych w art. 108, art. 109 i art. 109a pragmatyki [źródło] również będzie mu przyznane umundurowanie. Ponieważ przepisy nie nakładają na osobę zwolnioną ze służby obowiązku przechowywania munduru, należy przyjąć, że w momencie przywrócenia do służby funkcjonariusz powinien zostać zaopatrzony w składniki umundurowania zapewniające wykonywanie powierzonych mu obowiązków.
W odniesieniu zaś do pozostałych funkcjonariuszy zaopatrzenie ich w składniki ubiorów nastąpi poprzez przyznawanie punktów przeliczeniowych do wykorzystania w celu pobrania składników ubioru.
W załączniku nr 3 do rozporządzenia określono, jakie składniki umundurowania oraz w jakich ilościach będą przydzielane funkcjonariuszowi z dniem jego mianowania albo przywrócenia do służby. Składniki te to niezbędne minimum pozwalające nowo przyjętemu bądź przywróconemu do służby funkcjonariuszowi na wykonywanie obowiązków w umundurowaniu. Przyjęto rozwiązanie, zgodnie z którym w obu przypadkach funkcjonariusz otrzyma niemal wszystkie składniki przewidziane dla danego rodzaju ubioru.
Funkcjonariuszom pełniącym służbę w oddziałach celnych albo w urzędach celnych, w komórkach organizacyjnych właściwych w sprawach kontroli przysługuje ubiór wyjściowy i polowy. Z kolei uprawnionymi do ubioru wyjściowego i specjalnego są funkcjonariusze pełniący służbę w izbach celnych, w komórkach organizacyjnych właściwych w sprawach zwalczania przestępczości.
Pozostałym celnikom należy się ubiór wyjściowy i służbowy. Każdy sam może zdecydować, w którym rodzaju ubioru (służbowym czy wyjściowym) będzie wykonywał obowiązki służbowe – w zależności od charakteru pełnionej służby.
Czasowe wykorzystanie
W przypadku przeniesienia funkcjonariusza do komórki organizacyjnej, w której przysługuje inny rodzaj ubioru, może on pełnić służbę w dotychczasowym umundurowaniu do chwili przydziału punktów przeliczeniowych pozwalających mu pobrać składniki ubioru wymaganego do pełnienia służby w nowym miejscu. Powyższe rozwiązanie podyktowane jest koniecznością zapewnienia racjonalnego gospodarowania umundurowaniem. Część składników ubioru polowego, służbowego i specjalnego jest identyczna (np. buty letnie na grubej podeszwie, buty wysokie na grubej podeszwie, pas główny).
Podobnie jak dotychczas zastosowano podział oznaczeń stopni służbowych na dystynkcje i odznakę korpusu oficerów Służby Celnej. Nie zmieniły się również regulacje dotyczące określenia rodzajów znaków identyfikacji osobistej, które dzielą się na: znak identyfikacji indywidualnej oraz znak imienny metalowy i znak imienny na tkaninie. Znak identyfikacji indywidualnej jest używany przez funkcjonariusza przez cały okres pełnienia służby. W przypadku jego zwolnienia, wydalenia, wygaśnięcia stosunku służbowego albo przekształcenia stosunku służbowego w stosunek pracy na podstawie art. 98 ustawy [jakiej ustawy, źródło] przydzielony znak identyfikacji indywidualnej podlega zwrotowi do magazynu. Nie może on być przydzielony innemu funkcjonariuszowi.
Ustalenie trybu
W porównaniu z obowiązującymi przepisami w rozporządzeniu wprowadzono nowe rozwiązania w zakresie trybu przydziału umundurowania.
Mając na uwadze, że funkcjonariusze celni w różnym stopniu zużywają poszczególne składniki umundurowania, przyjęto, że na początku roku kalendarzowego, tj. do 20 stycznia, celnikowi przyznawana będzie wartość punktów przeliczeniowych. Wartość punktów przeliczeniowych uzależniona jest od rodzaju ubioru.
Funkcjonariusz, realizując ustawowy obowiązek wykonywania obowiązków służbowych w umundurowaniu zapewniającym estetyczny wygląd, sam będzie decydował, który jego składnik jest mu w danej chwili niezbędny.
Na wniosek
W rozporządzeniu określono zasady pomniejszania przyznanych funkcjonariuszowi punktów przeliczeniowych. Liczba punktów przeliczeniowych będzie pomniejszana o liczbę punktów pobranego składnika ubioru oraz o 1/365 liczby punktów za każdy dzień nieobecności celnika w służbie z wyłączeniem urlopu wypoczynkowego. Zgodnie z par. 16 rozporządzenia wartość punktu przeliczeniowego została określona na 1 zł.
W porównaniu z dotychczasowymi przepisami nie zmieniły się regulacje dotyczące trybu przydziału zniszczonego lub utraconego składnika ubioru, oznaczenia stopnia służbowego lub znaku imiennego. Zgodnie z regulacją, jeżeli zniszczenie lub utrata nie były zawinione przez funkcjonariusza, to kierownik urzędu przydzieli mu nowy składnik umundurowania, oznaczenie stopnia służbowego lub znaku imiennego. Zrobi to po rozpatrzeniu pisemnego wniosku, w którym celnik opisze zaistniałe zdarzenie.
W przypadku nieobecności funkcjonariusza w służbie trwającej dłużej niż 12 miesięcy możliwe będzie przydzielenie przez kierownika urzędu, na pisemny wniosek funkcjonariusza oraz po dokonaniu przeglądu posiadanego umundurowania, składników ubioru, w celu zapewnienia wykonywania obowiązków służbowych o każdej porze roku w umundurowaniu zapewniającym przepisowy i estetyczny wygląd.
Równoważnik pieniężny
W rozporządzeniu w par. 14 przewidziano regulacje dotyczące wypłaty równoważnika pieniężnego za składniki umundurowania, które nie podlegają wydaniu w naturze (tj. rzeczy osobiste, jak np. podkoszulki, slipy, figi itp.) oraz za okresowe ich czyszczenie.
Odmiennie niż dotychczas została uregulowana kwestia dotycząca pomniejszania wysokości równoważnika pieniężnego. Zgodnie z regulacją świadczenie to nie będzie przysługiwało za czas nieobecności funkcjonariusza w służbie, z wyłączeniem urlopu wypoczynkowego.
Przypadki, w jakich funkcjonariusz może zostać zwolniony z obowiązku pełnienia służby w umundurowaniu, zostały określone w par. 15 rozporządzenia, podobnie jak w dotychczasowych przepisach. W załącznikach do rozporządzenia wprowadzono nowe wzory graficzne poszczególnych rodzajów ubiorów, jak również określono zestawy składników ubiorów.
Okres przejściowy
Punkty przeliczeniowe przyznane na podstawie dotychczasowej regulacji i niewykorzystane do 30 września 2015 r. mogą zostać zużyte, nie później niż do 31 grudnia 2015 r., w celu pobrania składników umundurowania zgodnie z zasadami określonymi w obecnym rozporządzeniu.
Równoważnik pieniężny za rok 2015 wypłaca się według zasad dotychczasowych. A ten przysługujący za rok obrachunkowy od 1 października 2015 r. do 30 września 2016 r. pomniejsza się o kwotę równoważnika przysługującego za okres od 1 października do 31 grudnia 2015 r.
Rozporządzenie ministra finansów weszło w życie 1 października. ©?
Zasady przydziału i zmniejszania punktów
Liczba punktów przeliczeniowych, o których mowa w par. 10 ust. 1 rozporządzenia wynosi dla ubioru:
● wyjściowego i służbowego – 1030;
● wyjściowego i polowego – 1120;
● wyjściowego i specjalnego – 1255.
Liczba punktów przeliczeniowych niewykorzystanych w danym roku kalendarzowym powiększa liczbę punktów przeliczeniowych do wykorzystania w roku następnym, z zastrzeżeniem, że nie może ona łącznie przekroczyć dla ubioru:
● wyjściowego i służbowego – 3090;
● wyjściowego i polowego – 3360;
● wyjściowego i specjalnego – 3765.
Liczbę punktów przeliczeniowych pomniejsza się o:
● liczbę punktów przeliczeniowych pobranego składnika ubioru;
● 1/365 liczby punktów przeliczeniowych za każdy dzień nieobecności funkcjonariusza w służbie w roku poprzedzającym przyznanie punktów przeliczeniowych, z wyłączeniem nieobecności spowodowanej urlopem wypoczynkowym.